O śmierci reżysera poinformowała w sobotę PAP jego żona aktorka Maria Mamona. Ryszard Bugajski zmarł w piątek wieczorem w Warszawie po długiej chorobie.

Był absolwentem Wydziału Reżyserii łódzkiej Filmówki (1973 r.). Do jego najważniejszych filmów należy m.in. "Przesłuchanie" (1982 r.) z Krystyną Jandą i Adamem Ferencym w rolach głównych. Rozgrywająca się w pierwszej połowie lat 50. historia młodej kobiety, która zostaje aresztowana i osadzona w więzieniu, to studium człowieka postawionego w obliczu tyranii stalinizmu. Obraz został określony przez władze komunistyczne jako "najbardziej antykomunistyczny film w historii PRL". Na premierę musiał czekać siedem lat. Film stał się wydarzeniem Międzynarodowego Festiwalu w Cannes w 1990 r., na którym Krystyna Janda została uhonorowana nagrodą dla najlepszej aktorki.

Ryszard Bugajski jest także twórcą m.in. "Generała Nila" (2009 r.), "Układu zamkniętego" (2013 r.) i "Zaćmy" (2016 r.). Realizował również filmy dokumentalne (np. "Urban tak i nie" z 1997 r.), spektakle telewizyjne (np. "Okruchy czułości" z 2000 r., "Śmierć rotmistrza Pileckiego" z 2006 r.) i seriale (np. "Samo życie"). Na swoim koncie ma także m.in. powieści "Przyznaję się do winy" (1985 r.) oraz "Sól i pieprz" (2000 r.), która stanowi kontynuację historii bohaterów filmu "Przesłuchanie".

Pisaliśmy o dziełach zmarłego reżysera:

GN 16/2009 DODANE 23.04.2009 AKTUALIZACJA 15.11.2011

Zbrodnia bez kary

Komuniści nie tylko zamordowali gen. Augusta Emila Fieldorfa „Nila”. Chcieli także zatrzeć po nim każdy ślad, wymazać z pamięci pokoleń. Właściwie im się udało. »

więcej »

GN 46/2016 DODANE 10.11.2016

Sprawa Luny

To, że „Krwawa Luna” nie biła i nie torturowała aresztowanych, w niczym nie umniejsza jej odpowiedzialności. »

więcej »

GN 15/2013 DODANE 11.04.2013

Skazani bez wyroku

Ryszard Bugajski swoim filmem brutalnie rozprawia się z mechanizmami rządzącymi w Polsce wymiarem sprawiedliwości.  »

więcej »

GN 19/2007 DODANE 14.05.2007 AKTUALIZACJA 26.02.2012

Śmierć rotmistrza Pileckiego

Po okresie dominacji przedstawicieli „pokolenia porno”, którzy zdążyli przerobić wszystkie dramaty Słowackiego na komentarze do bieżących wydarzeń politycznych i społecznych, polski teatr wraca do równowagi. »

więcej »