Brenna: Duszpasterze o rodzinie

Abp Zimoń stwierdził uwagę, że to, co współcześnie dzieje się w małżeństwach i rodzinach, musi niepokoić każdego duszpasterza. Mamy do czynienia z osłabieniem samej koncepcji rodziny. W wielu, nawet bardzo mocno związanych z Kościołem rodzinach, pojawiają się poważne kryzysy. Jako źródło, w którym duszpasterz winien szukać wskazań do rozwiązywania trudnych sytuacji małżeńskich i rodzinnych, wskazał Słowo Boże, liturgię, ale także prawo kanoniczne.

Ks. dr hab. Artur Malina z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego wyjaśnił, dlaczego nie ma liturgii ani rodziny bez Biblii (choć wydawałby się mogło, że jest inaczej). Stosując tzw. metodę kanoniczną czytania Pisma Świętego wskazał, że wiele tekstów biblijnych, które interpretujemy jedynie w aspekcie indywidualnym i jednostkowym, niesie treść dotyczącą rodziny i wspólnoty.

Ks. dr Andrzej Hoinkis przypomniał, że istotą sakramentów jest świętowanie. Wskazał wiele popełnianych w codziennej liturgii błędów, które utrudniają, a czasami wręcz uniemożliwiają zrozumienie i dobre przeżycie liturgii. „Ksiądz nie jest właścicielem sakramentów” - podkreślił ks. Hoinkis, akcentując potrzebę stałej mistatogii, ale także dbałości o porządek i piękno liturgii.

Na temat zastosowania prawa małżeńskiego w praktyce duszpasterskiej mówił ks. Adam Pawlaszczyk z katowickiego Sądu Metropolitalnego. Zwrócił uwagę na wielką rolę, jaką w procesach kościelnych dotyczących spraw małżeńskich odgrywają księża pracujący w parafiach i jak wiele od nich zależy.

Teolożka dr Ewa Porada omawiając kwestię małżeństwa w historii Kościoła i współczesnej teologii mocno podkreśliła, że małżonkowie wraz z duchownymi współtworzą Kościół, stąd potrzeba wzajemnego dopełniania ich wysiłków. Mówiła też o konieczności stałego przypominania, że źródłem wszelkiej miłości, także miłości między dwojgiem ludzi, jest zawsze Bóg.

Ks. prof. dr hab. Henryk Krzysteczko pokazał na konkretnych przykładach, jak wygląda i do czego powinno zmierzać pastoralne poradnictwo małżeńskie. Wskazał, że różnica pomiędzy poradnictwem psychologicznym a pastoralnym polega przede wszystkim na uwzględnianiu faktu, że w tym drugim zawsze obecny jest „ten trzeci” rozmówca, Duch Święty. Ks. Krzysteczko wskazał na rolę uczuć w relacjach międzyludzkich.

Ks. dr Marian Wandrasz, dyrektor Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Katowickiej, mówiąc o tym, jak dzisiaj powinna wyglądać duszpasterska troska o małżeństwa i rodziny akcentował potrzebę współpracy i współdziałania księży i świeckich. Podkreślał, że nie można Kościoła traktować jak punktu usługowego, w którym duchowni świadczą usługi świeckim.

Moralista, ks. dr hab. Antoni Bartoszek, przedstawił konkretne problemy dotyczące duszpasterstwa związków niesakramentalnych. Zaprezentował właściwe zachowania duszpasterzy wobec wolnych związków, osób rozwiedzionych, zarówno tych, które wstąpiły w nowe związki, jak i tych, które pozostały wierne przysiędze małżeńskiej. Poruszył również kwestię osób homoseksualnych. Relacjonując postawy duszpasterzy wskazywał, że Kościół obejmując takie osoby troską duszpasterską nie może zaciemniać swojej nauki i prowadzić do lekceważenia grzechu.

W części Dni Formacyjnych uczestniczyli również pracujący w archidiecezji katowickiej świeccy doradcy życia rodzinnego.