Dziękujmy Bogu za dar świętości

Ojciec Święty nawiązał do Ewangelii dzisiejszej niedzieli (Łk 18,1-8), mówiącej o konieczności nieustannej modlitwy. Zauważył, że niekiedy czujemy się znużeni modlitwą, mając wrażenie, iż nie jest nazbyt użyteczna w życiu, że jest mało skuteczna. Wypływa stąd pokusa aktywizmu. Natomiast Jezus stwierdza, że trzeba nieustannie się modlić i czyni to przy pomocy przypowieści o niemiłosiernym i bezbożnym sędzi, troszczącym się wyłącznie o swe własne sprawy oraz bezbronnej wdowie.

Papież przypomniał, iż w Biblii sieroty i wdowy to istoty najbardziej potrzebujące pomocy. „Prośba wdowy, aby sprawiedliwie rozsądzono jej sprawę wydaje się beznadziejna. Jednak nie przestaje ona nalegać i dzięki temu uzyskuje to, o co prosiła. W tym miejscu Jezus używa mocnego argumentu: jeśli ten niesprawiedliwy sędzia pozwala się przekonać prośbami wdowy, o ileż bardziej Bóg, który jest dobry wysłucha tego, którzy wołają do niego dzień i noc. Bóg jest bowiem hojnością, jest miłosierny i zawsze gotów wysłuchać naszych modlitw. Nie powinniśmy więc nigdy rozpaczać, ale zawsze nalegać w modlitwie”.

Benedykt XVI zauważył, iż fragment Ewangelii kończy się pytaniem Pana Jezusa: „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”, które ma rozbudzić naszą wiarę. Modlitwa powinna być bowiem zawsze wyrazem wiary, jest fundamentem modlitwy. Czynili to nowi święci Kościoła Powszechnego: Stanisław Sołtys, Andrzej Bessette, Kandyda Maria od Jezusa Cipitria y Barriola, Marii od Krzyża MacKillop, Julia Salzano i Baptysta Kamila Varano.

Mówiąc po polsku o św. Stanisławie Kazimierczyku papież podkreślił, iż ten żyjący w XV wieku zakonnik może być przykładem powiązania życia z Eucharystią. Przypomniał jego żarliwą miłość do Chrystusa obecnego pod postaciami chleba i wina; przeżywanie tajemnicy Jego śmierci i zmartwychwstania, która w sposób bezkrwawy dokonuje się we Mszy św.; przez praktykę miłości bliźniego, której źródłem i znakiem jest Komunia św.

Przypominając postać św. Andrzeja Bessette Ojciec Święty przypomniał, że ten brat zakonny ze Zgromadzenia Krzyża Świętego bardzo wcześnie zaznał cierpienia i ubóstwa. Będąc furtianem klasztoru w Kolegium Matki Bożej w Montrealu ukazał bezgraniczne miłosierdzie i starał się ulżyć cierpieniom tych, którzy przybywali, aby powierzyć mu swoje troski. Pomimo słabego wykształcenia doskonale zrozumiał, że istotą wiary jest dobrowolne poddanie się przez miłość Bożej woli. Żył błogosławieństwem serc czystych. Dzięki tej prostocie mógł wielu ludziom ukazać Boga. Był świadkiem niezliczonych uzdrowień i nawróceń. Wszystko mówiło mu o Bogu i Jego obecności. „Obyśmy, idąc w jego ślady poszukiwali Boga z prostotą, aby odkryć, że jest nieustannie obecny w centrum naszego życia” – powiedział papież.

„Św. Kandyda Maria od Jezusa Cipitria y Barriola to osoba, która prowadzona duchowo przez jezuitów podjęła zdecydowaną wolę, by żyć tylko dla Jezusa” – stwierdził Benedykt XVI. Papież przypomniał szczególną troskę nowej świętej o młodzież z domów ubogich i jej zaangażowanie w promocję kobiety, kontynuowaną obecnie w wielu krajach przez założone przez nią Zgromadzenie Córek Jezusa.

Ojciec Święty podkreślił także szczególne znaczenie świadectwa życia pierwszej kanonizowanej Australijki – św. Marii od Krzyża MacKillop. Nadal jej gorliwość, wytrwałość i życie modlitwy stanowią inspirację dla nauczycieli tego kraju. Podkreślił jej znaczenie jako założycielki pierwszego utworzonego na terenie Australii zgromadzenia zakonnego, troski o formację intelektualną i duchową powierzonych jej opiece dziewcząt, wywodzący się często z ubogich domów. Podkreślił jej wierność Kościołowi, pomimo wielu wyzwań. „Niech przez jej wstawiennictwo jej naśladowczynie nadal służą dziś Bogu i Kościołowi wiernie i pokornie” – powiedział papież.

Mówiąc o św. Julii Salzano żyjącej w II połowie XIX wieku w Kampanii na południu Włoch Benedykt XVI podkreślił jej rolę jako apostołki edukacji katolickiej i założycielki Zgromadzenia Sióstr Katechetek od Najświętszego Serca. Wskazał na znaczenie katechezy w Kościele, przypominając słowa nowej świętej, która pragnęła aż do ostatnich swych chwil katechizować i zalecała swym siostrom, aby nic nad to zadanie nie przedkładały. „Niech przykład i wstawiennictwo św. Julii Salzano wspierają Kościół w jego odwiecznym zadaniu przepowiadania Chrystusa i kształtowania autentycznych sumień chrześcijańskich” – stwierdził Benedykt XVI.

Na znaczenie świadectwa wytrwałej modlitwy wskazał papież mówiąc o żyjącej na przełomie XV i XVI wieku św. Baptyście (Kamilii) Varano, zaangażowanej w ruch reformy franciszkańskiej duchowości kobiecej, pragnący pełnego przywrócenia charyzmatu św. Klary. Podkreślił jej nieustanne dążenie do doskonałości chrześcijańskiej i heroiczną miłość Boga i bliźniego, a także naznaczenie cierpieniami i pocieszeniami mistycznymi. „W czasach, kiedy w Kościele dochodziło do rozluźnienia obyczajów ona szła zdecydowanie drogą pokuty i modlitwy, ożywiana żarliwym pragnieniem odnowy Mistycznego Ciała Chrystusa” – zauważył Ojciec Święty.

„Drodzy bracia i siostry, dziękujmy Panu za dar świętości, jaśniejący w Kościele, a dziś przejawia się na obliczu tych naszych braci i sióstr. Jezus zachęca także każdego z nas, aby pójść za Nim o odziedziczyć życie wieczne. Pozwólmy się pociągnąć tymi świetlanymi przykładami, pozwólmy się prowadzić ich nauczaniem, aby nasze życie było śpiewem chwały dla Boga” – powiedział Ojciec Święty.