Poznańska fara bazyliką mniejszą

– W poznańskiej farze człowiek doświadcza modlitwy pięknej, w tej świątyni modlitwa nie rodzi się z poczucia obowiązku, ale z zachwytu – mówił w homilii metropolita poznański.

We Mszy św. licznie wzięli udział mieszkańcy Poznania, wśród nich prezydent miasta i przewodniczący Rady Miejskiej, przedstawiciele cechów rzemieślniczych i członkowie Towarzystwa Przyjaciół Poznańskiej Fary.

– W tej świątyni łatwiej nam doświadczyć, że chrześcijaństwo jest wcielonym zachwytem – mówił do nich abp Gądecki. Metropolita poznański zauważył, że artyści, którzy współtworzyli piękno tego domu Bożego, uczą nas przy okazji, jak bardzo ich geniusz inspiruje do twórczego wysiłku doskonalenia własnego życia.

– Tutaj i my uczymy się, że nawrócenie serca jest dziełem sztuki tworzonym wspólnie przez Ducha Świętego i naszą wolność – podkreślił abp Gądecki.

Metropolita poznański oparł swoją homilię o rozważanie tajemnicy modlitwy zwycięskiej, modlitwy nieustannej i pięknej modlitwy. Abp Gądecki przypomniał słowa św. Augustyna, że nieustanne modlenie się nie oznacza nieprzerwanego klęczenia, ale wewnętrzne, trwałe pragnienie. – Trzeba, aby Kościół i poszczególni wierni strzegli czystej wiary i bronili jej od pokusy zniechęcenia nawet wtedy, kiedy wydaje się, że Bóg się ociąga z wysłuchaniem naszych próśb – przekonywał metropolita poznański.

– Kiedy człowiek się modli pełen wiary, wówczas nikt nie jest w stanie go pokonać, on odnosi pełne zwycięstwo we wszystkim – mówił abp Gądecki. Nawiązując do czytania o modlitwie Mojżesza, metropolita poznański zauważył, że kiedy przestajemy się modlić, wówczas Amalekita, czyli lenistwo, pożądliwość i gniew, nas zwyciężają. – Wtedy nasze życie zaczyna przypominać łódkę, która pośród burzy straciła ster i żagle – mówił abp Gądecki.

Wiceprzewodniczący Episkopatu Polski przypomniał, że w poznańskiej farze od wielu wieków dnia 31 grudnia odprawiane jest nabożeństwo na zakończenie roku kalendarzowego w intencji mieszkańców Poznania. – Zgodnie z normami Kongregacji ustanowiłem dodatkowy dzień, w którym można uzyskać odpust zupełny, jest to właśnie 31 grudnia – ogłosił abp Gądecki.

Nowa bazylika jest pojezuickim kościołem zbudowanym w latach 1651-1705. Świątynia powstała w stylu włoskiego baroku, na wzór rzymskich kościołów jezuickich. Po zburzeniu przez władze pruskie gotyckiej kolegiaty farnej i kasacie zakonu jezuitów, pojezuicka świątynia przejęła zadania głównego parafialnego kościoła miasta Poznania.

Bazylika pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, św. Marii Magdaleny i św. Stanisława Biskupa jest kościołem całodziennej adoracji Najświętszego Sakramentu, sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy, kościołem bractw i cechów rzemieślniczych oraz stałego dyżuru w konfesjonale. Odbywają się tu cieszące się dużym zainteresowaniem koncerty organowe na słynnym instrumencie Friedricha Ladegasta.

W przyszłym roku planowane są obchody pięćdziesięciolecia koronacji cudownego obrazu Matki Bożej koronami papieskimi. W ostatnich latach kościół farny przeszedł gruntowną renowację, w której pomogła działalność istniejącego od 1995 roku Towarzystwa Przyjaciół Poznańskiej Fary.

Tytuł Bazyliki Mniejszej nadaje się kościołom odznaczającym się wartością zabytkową o dużym znaczeniu w życiu religijnym wspólnoty chrześcijańskiej. Jest on znakiem łączności ze Stolicą Apostolską, dlatego na chorągwiach procesjonalnych, szatach liturgicznych i pieczęci bazyliki można używać odznaki papieskiej „kluczy ukośnie złożonych”. Klucze papieskie znalazły się też nad wejściem do bazyliki farnej.