Refundacja in vitro pochłonie 300 milionów

Ekspert MZ przyznał, że w przypadku, gdy kobieta wymaga bardzo dużych dawek leków, to koszt całego cyklu zapłodnienia in vitro może sięgnąć 25 tysięcy zł. Jednak, jego zdaniem średni koszt całego cyklu zapłodnieni in vitro, który mógłby być wykalkulowany przez Ministerstwo Zdrowia jako ryczałtowy dla wszystkich pacjentów to 12-13 tysięcy.

Obecnie w około 35 polskich ośrodkach przeprowadzających procedurę zapłodnienie pozaustrojowego przeprowadza się rocznie około 10 tysięcy takich zabiegów – szacuje prof. Kuczyński dodając, że według różnych szacunków potrzeby dotyczące zapłodnienia in vitro wynoszą w Polsce od 15-20 tysięcy.

„Uwzględniając światopoglądowość społeczeństwa, dokonane już zabiegi oraz to, ze istnieją także inne metody wspomagania rozrodu myślę, że w pierwszych 3-4 latach wykonywano by w Polsce ok. 20 tys. zabiegów in vitro potem ten wskaźnik powinien się zmniejszać i ustabilizować na poziomie 12-15 tysięcy” – ocenia.

Gdyby te prognozy sprawdziły się, to można szacować, że refundacja kosztów in vitro w pierwszych latach obowiązywania nowego programu zdrowotnego kosztowałaby budżet państwa około 300 mln złotych. Wynika to z pomnożenia zryczałtowanego kosztu jednego cyklu zapłodnienia in vitro (15 tysięcy zł) przez liczbę potencjalnych zabiegów (20 tysięcy).

Kuczyński zaznaczył, że wszystkie kraje, w których istnieją systemy refundowania in vitro stosują jakieś metody ograniczania dostępu do tej metody, najczęściej jest to liczba refinansowanych prób zapłodnienia. Jego zdaniem, takie lub podobne ograniczenia zakładać będzie program zdrowotny przygotowywany obecnie przez resort zdrowia.

„Być może będzie to uzależnione od pierwotnego kosztu, to znaczy gdyby procedura miała kosztować bardzo drogo, to będzie ona refinansowana tylko raz, natomiast jeśli ktoś zdecyduje się na cykle tańsze, bardziej naturalne, to miałby refundowane 5, 6 cykli” – prognozuje ekspert MZ.

Kuczyński zaznaczył, że modele przyjmowane w tej dziedzinie w świecie są bardzo różne: np. w Izraelu nie ma żadnych ograniczeń, w Niemczech dopuszcza się cztery.