Wkrótce odnowienie Aktu poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Jezusa

Miejsce jubileuszu wybrano nieprzypadkowo: bazylika pozostająca pod opieką ojców jezuitów została konsekrowana 100 lat temu, w maju 1921 roku, i otrzymała wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pielgrzymi, którzy przybyli wtedy na konsekrację kościoła pozostali w Krakowie do pierwszego piątku 3 czerwca tj. do uroczystości patronalnej bazyliki. W tym dniu wyruszyła procesja na Mały Rynek, aby tam w akcie wdzięczności za odzyskaną niepodległość, oddać całą Ojczyznę w Boską opiekę. Uroczystościom przewodniczył ks. kardynał Prymas Edmund Dalbor, a uczestniczyło w niej 18 biskupów, duchowieństwo, siostry zakonne i około 140 tysięcy wiernych.

W planowanej w tym roku uroczystości wezmą udział biskupi zgromadzeni na Konferencji Episkopatu Polski, która będzie obradować w dniach 11-12 czerwca w Kalwarii Zebrzydowskiej. Zaproszeni zostali także rektorzy seminariów duchownych i przedstawiciele zakonów, zwłaszcza tych związanych z kultem Serca Jezusowego, i oczywiście wierni, którzy w miarę możliwości, będą mogli uczestniczyć w liturgii w bazylice, ale także na świeżym powietrzu, oglądając transmisję na dwóch telebimach rozmieszczonych w pobliżu. – Uroczystość ma rangę ogólnonarodową i ściśle religijny charakter – mówi o. Robert Więcek SJ, dyrektor Krajowego Sekretariatu Apostolstwa Modlitwy. Informacje i transmisje będzie można znaleźć na stronie internetowej (bazylikaserca.pl) i kanale youtube bazyliki (Jezuici Kraków).

Akt poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa zostanie odnowiony w tym dniu w całej Polsce podczas Mszy świętych i nabożeństw.

Księża jezuici zadbali także o duchowe przygotowanie się wiernych; od początku roku rozsyłane są do wszystkich parafii w Polsce materiały za pośrednictwem Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski, na podstawie których mogą być głoszone kazania, rozważania podczas nabożeństw czy rekolekcje (materiały do pobrania).

„Świadomi naszych grzechów chcemy Pana Jezusa przeprosić i zadośćuczynić Mu za wszystkie grzechy, zgorszenia i zaniedbania.” – piszą organizatorzy – „Chcemy również odnowić nasze serca ucząc się od Jezusa, którego Serce jest ciche i pokorne.”

Bezpośrednio przed uroczystością odbędą się trzydniowe rekolekcje zatytułowane „W Sercu swoim ukryj nas”. Kazania podczas Mszy świętych, dostępne także on-line, będą głosić: o. Prowincjał PME Jarosław Paszyński SJ (O kontemplacji jako narzędziu do wejścia w kult Bożego Serca – wtorek, 8.06); ks. Michał Olszewski SCJ (O wynagrodzeniu Sercu Bożemu – środa, 9.06); o. Prowincjał PMA Tomasz Ortmann SJ (O poświęceniu się Najświętszemu Sercu Jezusowemu – czwartek, 10.06).

Idea zawierzania swojego życia Najświętszemu Sercu Jezusowemu sięga XVII wieku. Początki kultu wiążą się z objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque (1647-1690), francuskiej wizytki, której Jezus ukazał swoje serce spragnione ludzkiej miłości i której polecił, by ustanowiono święto ku czci Jego Serca w piątek po oktawie Bożego Ciała. Z biegiem lat rozwinęła się praktyka poświęcania Sercu Jezusowemu wspólnot zakonnych, rodzin, narodów. W 1720 r. w obliczu szerzącej się zarazy biskup Marsylii Henri De Belsunce powierzył swoją diecezję Sercu Zbawiciela i postanowił uroczyście obchodzić każdego roku święto Serca Jezusa. Wydarzeniu towarzyszyły procesje pokutne. Z biegiem lat utworzono litanię znaną obecnie jako Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa i odmawianą podczas nabożeństw czerwcowych.

Polska była jednym z krajów, w którym kult Serca Jezusowego znalazł wielu zwolenników, zwłaszcza w trudnych czasach zaborów i walk o niepodległy byt. W 1872 r. prymas Mieczysław Ledóchowski, w obliczu polityki zaborcy skierowanej przeciwko Kościołowi katolickiemu – Kulturkampfu, poświęcił Sercu Jezusowemu diecezję gnieźnieńską i poznańską. Z kolei 27 lipca 1920 r. wobec zagrożenia kampanią bolszewicką biskupi zebrani na Jasnej Górze pod przewodnictwem prymasa w dramatycznych słowach zawierzali nasz kraj: „W chwili, gdy nad Ojczyzną i Kościołem naszym gromadzą się chmury ciemne, wołamy jak niegdyś uczniowie Twoi zaskoczeni burzą na morzu: Panie, ratuj nas, bo giniemy. I jak niegdyś, wyciągnąwszy prawicę, jednym słowem uspokoiłeś burzę, tak oddal, Panie, teraz od nas grożące nam niebezpieczeństwo.”

Akt został ponowiony jako akt zawierzenia i wdzięczności 3 czerwca 1921 r. w Krakowie, kończyły go znamienne słowa: „Chwała niech Ci będzie, Królu wieków i najwyższy Panie naszej Ojczyzny; Tobie moc i panowanie, nam zaś w Twej służbie na doczesne nasze dzieje ratunek”.

Po wojnie ponawiano zawierzenie; pamiętne zwłaszcza były uroczystości na Jasnej Górze w 1951 r., kiedy to prymas Stefan Wyszyński dokonał aktu poświęcenia narodu w obecności miliona wiernych. Ostatnie odnowienie aktu dokonane przez arcybiskupa Stanisława Gądeckiego 25 marca 2020 r. z powodu szerzącej się epidemii wierni mogli śledzić tylko za pośrednictwem mediów.