Papież: To nie Żydzi zabili Boga

Zwraca na to uwagę publicysta rzymskiego dziennika „La Repubblica”, Giancarlo Zizola.

Watykanista podkreśla, że „nowość dokonanej przez niego [papieża] dekonstrukcji tego historycznego fałszerstwa polega na tym, że odwołuje się on do uważanych dotychczas za nietykalne świętych tekstów, których nie obawia się poddać nowoczesnej analizie krytycznej”.

„Swój rewizjonizm Ratzinger rozciąga także na werset, w którym ewangelista Mateusz mówi o domaganiu się przez cały lud ukarana Jezusa: «Krew Jego na nas i na dzieci nasze». Według autora byli to jedynie zwolennicy Barabasza” – pisze Zizola.

Publicysta przypomina następnie postać Julesa Isaaca – jak go nazywa: „pioniera dialogu żydowsko-chrześcijańskiego” – który prosił Jana XXIII o „rewizję nauczania, przepowiadania i katechezy chrześcijańskiej, w celu wyeliminowania korzeni antysemityzmu”. Pierwszym owocem tych starań było usunięcie przez papieża wielkopiątkowej modlitwy o nawrócenie „wiarołomnych Żydów”, a następnie „umieszczenie kwestii żydowskiej w agendzie Vaticanum II”.

„Krytyka tekstów ewangelicznych, dokonana przez Ratzingera, jest odpowiedzią na ten sam postulat i sprzyja osiągnięciu konkretnych rezultatów w dialogu żydowsko-chrześcijańskim. Jedna z najbardziej krytycznych faz tej walki na Soborze dotyczyła właśnie «bogobójstwa». Soborowi udało się w końcu, nie bez wahania, ogłosić deklarację «Nostra Aetate»” – przypomina , cytując w swoim artykule obszerne fragmenty rozdziału poświęconego judaizmowi.

Komentator rzymskiego dziennika zwraca uwagę, że „w tekście Ratzingera znaleźć też można echo żydowskiego punktu widzenia, jak ten, zaproponowany przez Chaima Cohna z Sądu Najwyższego Izraela, że Jezus skazany został na śmierć przez rzymskiego gubernatora Palestyny w latach 26-30, zgodnie z prawem rzymskim i na podstawie przyznania się do winy”.

„Mamy więc do czynienia z procesem rzymskim, zakończonym wyrokiem rzymskim, wykonanym przez rzymskich oprawców” – pisze Zizola.