Królowanie Boga

Tempo, tempo, tempo. „W życiu codziennym, w zabieganiu pewne rzeczy robimy automatycznie, działamy czysto zadaniowo i przez to zapominamy o takich prostych gestach jak przekazanie drugiemu człowiekowi, że jest dla na ważny, że rodzina jest dla nas ważna” – zauważa dziennikarka Dorota Ronge-Juszczyk w tekście pt. Zanim dotkniemy nieba („W drodze” 11/2022, s. 54).

A Jezus z królewskiego tronu krzyża przygląda się naszej codzienności. Mimo iż wielu chciałoby z pewnością, żeby zamknął oczy, zamilknął, przestał wzywać do nawrócenia i dostosował się do naszych czasów. Dla uczniów Jezusa zdecydowanie priorytetowe wydaje się zupełnie inne spojrzenie: jak odnaleźć się w naszym dziś, uwzględniając nauczanie tego coraz mniej popularnego Króla, który ma jednak zdecydowaną przewagę nad każdym z władców ziemskich, ponieważ tylko On ma słowa życia wiecznego.

W uroczystość Chrystusa Króla Kościół celebruje Światowe Dni Młodzieży w diecezjach całego świata. Przesłanie dla młodych – według „Wskazówek duszpasterskich dotyczących obchodów Światowego Dnia Młodzieży w Kościołach partykularnych” (22.04.2021) Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia - brzmi: „przyjmijcie Chrystusa! Przyjmijcie Go jak Króla w waszym życiu! Jest On Królem, który przyszedł, aby zbawić! Bez Niego nie ma prawdziwego pokoju, prawdziwego wewnętrznego pojednania ani prawdziwego pojednania z innymi ludźmi! Bez Jego Królestwa także społeczeństwo traci swoje ludzkie oblicze. Bez Królestwa Chrystusa zanika każde prawdziwe braterstwo, każda autentyczna bliskość względem tego, kto cierpi”.

Papież Franciszek przypomina w tegorocznym orędziu do młodych, skierowanym do nich z okazji ŚDM: „Etap drogi, który pozostał nam jeszcze do Lizbony, będziemy przemierzać wspólnie z Dziewicą z Nazaretu, która zaraz po zwiastowaniu „wstała i poszła z pośpiechem” (Łk 1,39), żeby pomóc swej kuzynce Elżbiecie”. Maryja pokazała, w jaki sposób mamy wychodzić poza obszar wycofania i obojętności.

„Myślała bardziej o innych niż o sobie samej. I to wniosło w jej życie dynamizm i entuzjazm. Każdy z was może zadać sobie pytanie: w jaki sposób reaguję na potrzeby, jakie widzę wokół siebie? Czy myślę natychmiast o usprawiedliwieniu, by zwolnić się z obowiązku, czy też wykazuję zainteresowanie i oddaję siebie do dyspozycji? Oczywiście, nie możecie rozwiązać wszystkich problemów świata. Ale być może możecie zacząć od tych, które są najbliżej was, od spraw w waszej okolicy”. W taki sposób rozwija się królowanie Boga w świecie i w widoczny sposób realizuje się idea Bożego królestwa: „królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju”.

Albowiem każdy gest, nawet najdrobniejszy, zmienia nas samych i świat wokół nas.

Na zakończenie, osobista poetycka refleksja nad fragmentem Ewangelii (Łk 23,35-43) na dzisiejszą uroczystość:

na szczycie ludzkich kalkulacji

stanął krzyż

a na nim zawisł

Ten który przeszedł przez życie

dobrze czyniąc

i dając nadzieję na raj

paradoksem

były wyrzuty łotra

który choć był tak blisko

nie wykorzystał

ostatniej szansy

zamykając się w mrokach przeszłości

wśród obojętności tłumu

zgiełku Sanhedrynu i żołnierzy

był jednak głos rozsądku

ten dostrzegł w Jezusie

boskie Oblicze

które uwielbia na wieki (Droga do raju).