Święta na stole. W różnych krajach

Wielkanocne tradycje kulinarne sięgają od Afryki po Amerykę Łacińską i Azję - przekazała dr Agata Mitera ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Jak zaznaczyła ekspertka, wielkanocne potrawy odzwierciedlają lokalne tożsamości i symbole odrodzenia.

Wielkanoc to jedno z najważniejszych świąt chrześcijańskich, obchodzone w wielu krajach, które różnią się tradycjami kulinarnymi. Jak tłumaczy dr Agata Mitera, ekspertka z Katedry Polityki Zdrowia Publicznego w Bytomiu, każda z tych tradycji ma swoje wyjątkowe znaczenie.

"W Polsce nie można sobie wyobrazić Wielkanocy bez święconki - koszyczka wypełnionego symbolicznymi produktami, takimi jak chleb, jajka, kiełbasa, sól czy chrzan. Na świątecznym stole królują jajka pod różnymi postaciami - faszerowane, w majonezie czy w sałatkach" - podkreśliła dr Mitera.

Nieodłącznym elementem jest także żur lub barszcz biały, często podawany z jajkiem i białą kiełbasą. Na deser podaje się mazurki - kruche ciasta z lukrem i bakaliami, a także puszystą babkę drożdżową oraz sernik.

Ekspertka zaznacza, że Wielkanocne potrawy w innych krajach są również ściśle powiązane z lokalnymi tradycjami i wierzeniami. Włochy, Hiszpania, Francja czy Niemcy - każde z tych państw ma swoje charakterystyczne potrawy.

"We Włoszech tradycyjne wielkanocne danie to colomba pasquale, drożdżowe ciasto w kształcie gołębicy, symbolizujące pokój oraz torta pasqualina, wytrawne ciasto z ciasta francuskiego nadziewane szpinakiem, ricottą i jajkami. Na obiad często podaje się pieczoną jagnięcinę (agnello pasquale)" - zaznaczyła dr Mitera.

W Hiszpanii na wielkanocnym stole pojawiają się torrijas, smażony chleb posypany cukrem oraz cynamonem, a także hornazo - nadziewane ciasto z mięsem i jajkami.

"W prawosławnym koszyku wielkanocnym są barwione na czerwono jajka, ponieważ ten kolor to symbol zmartwychwstania oraz chleb i sól, jako symbole bogactwa, a także różne wędliny, chrzan (najczęściej w korzeniu), babka lub kulicz" - zauważyła ekspertka.

W Azji, gdzie religijne obchody Wielkanocy nie są tak powszechne, chrześcijanie również mają swoje potrawy. W Indiach, szczególnie w Goa i Kerali, katolicy przygotowują fugias - smażone pączki chlebowe, a także sanna, puszyste ryżowe bułeczki podawane z curry. "Popularny jest także sorpotel, gulasz z wieprzowiny" - wyjaśniła dr Mitera.

Na Filipinach, gdzie Wielkanoc jest świętem obchodzonym hucznie, na stole pojawia się lechón, czyli pieczone prosię, pancit - makaron symbolizujący długie życie, oraz bibingka - ciasto ryżowe.

Z kolei w Japonii Wielkanoc nie ma wymiaru religijnego, ale komercyjnie obecne są dekoracje i słodycze. "W sklepach można znaleźć Easter pudding, czyli japońską wersję flanu (mus z mleka, jajek i cukru - PAP), oraz wielkanocne wersje mochi i dorayaki" - dodaje. Mochi to ciastka, a dorayaki to rodzaj małych słodkich naleśników.

Afryka również ma swoje wyjątkowe tradycje kulinarne związane z Wielkanocą. W Etiopii na wielkanocnym stole króluje doro wat, pikantny gulasz z kurczaka, podawany z chlebem injera. Z kolei w Nigerii popularne są potrawy takie jak jollof rice, ryż gotowany z pomidorami i przyprawami, oraz moi moi - pudding z fasoli. W Kenii chrześcijanie celebrują Wielkanoc spożywając nyama choma, czyli grillowane mięso, często podawane z ugali, tradycyjną kaszą kukurydzianą.

Jak wyjaśniła ekspertka, na Bliskim Wschodzie, w krajach takich jak Izrael, Turcja czy Egipt, chrześcijanie łączą tradycje wielkanocne z lokalnymi smakami. W Izraelu spożywa się pieczoną jagnięcinę, hummus i falafel, a na deser ma'amoul, ciastka nadziewane daktylami. W Turcji chrześcijańscy Ormianie i Grecy pieką paskalya coregi, drożdżowy chleb przyprawiony mahlepem. W Egipcie koptyjscy chrześcijanie obchodzą Wielkanoc przygotowując feseekh, soloną i fermentowaną rybę.

W Brazylii z kolei tradycyjnym świątecznym deserem jest "ovo de Pascoa" - wielkie czekoladowe jajka, często ręcznie dekorowane, a na stołach króluje pieczona jagnięcina oraz potrawy na bazie ryb, szczególnie w Wielki Piątek.

Zgodnie z jej słowami, Wielkanoc to czas, w którym łączy się religijna tradycja, lokalne smaki i rodzinne spotkania przy wspólnym stole. Każdy region, niezależnie od swojej kultury, ma swoje niepowtarzalne potrawy, które stanowią ważną część obchodów tego wyjątkowego święta.