Karmelici bosi: 40-lecie misji

Przygotowaniem do tych uroczystości było triduum poprowadzone przez o. Bartłomieja Kurzyńca, misjonarza od blisko 35 lat, który mówiąc o Świętej z Lisieux, jednocześnie ukazywał swoje osobiste doświadczenie wiary zdobywane podczas misyjnej pracy.

W sam dzień uroczystości o godz. 16.30 wystąpił drugi z polskich misjonarzy, obecny na misjach już 40 lat, o. Kamil Ratajczak. Przedstawił On historię placówek misyjnych w Rwandzie i Burundi oraz ukazał specyfikę pracy polskich misjonarzy karmelitańskich w tych krajach. O 16.15 odmówiono Różaniec w intencji misji. Prowadziły go siostry z różnych Zgromadzeń zakonnych.

Centralnym punktem uroczystości była Msza Św. sprawowana przez ks. Bpa Jana Szkodonia. Delegatem Kurii Krakowskiej na tej Eucharystii był ks. Tadeusz Dziedzic, dyrektor Wydziału Misyjnego, zaś delegatem Prowincjała Krakowskiej Prowincji OCD (który obchodził tę uroczystość na kontynencie Afrykańskim) był radny prowincjalny o. Tadeusz Florek. We Mszy św. wzięli udział licznie zgromadzeni wierni. Obecni byli także Burundyjczycy: Elisabeth  z Bujumbury, a także kleryk studiujący karmelitańskim seminarium w Krakowie br. Amadeusz Nzeyimana.

Ks. Biskup w słowach kazania zaznaczył, że nasze świętowanie odbywa się w dniach II Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia i w roku beatyfikacji wielkiego misjonarza świata, apostoła Bożego Miłosierdzia, Jana Pawła II. To nas zobowiązuje do tego by w misyjnej pracy nieść przede wszystkim prawdę o Bogu pełnym Miłości Miłosiernej. Na zakończenie Mszy Św. poświęcono płatki róż i ucałowano Relikwie Świętej Patronki Misji.

23 czerwca 1971 r. jedenastu karmelitów bosych z Polski udało się do Burundi i objęli oni dwie placówki: Mpinga i Musongati. Ze względu na trudności ze strony władz w Burundi w 1984 r. przyjęto parafię Rugango w Rwandzie. W 1985 r. założono w Butare dom formacyjny oraz rekolekcyjny i w tymże roku podjęto pracę w parafii Gahunga. W 1990 r. karmelici bosi powrócili do Burundi, obejmując parafię w Musongati.

W wyniku napadu rebeliantów na dom w Gahunga w lutym 1993 r., ojcowie musieli tymczasowo opuścić tę placówkę. Wybuch wojny domowej w kwietniu 1994 r., jak i wzajemna rzeź plemion zmusiły misjonarzy karmelitańskich do opuszczenia Rwandy. W sierp­niu 1994 r. ojcowie powrócili do Butare. W stycz­niu 1997 r. nasi zakonnicy powrócili do Gahunga. W 1999 r. został otworzony dom formacyjny w Bujumbura, gdzie nasi bracia, ukończywszy nowicjat w Butare, kontynuują studia filozoficzne. W 2009 r. w Gitega (Burundi) rozpoczęto budowę Karmelitańskiego Centrum Duchowości.

Obecnie w pięciu klasztorach w Burundi i Rwandzie oprócz misjonarzy mieszka już 6 tubylczych kapłanów karmelitów bosych. Do kapłaństwa przygotowuje się 13 kleryków, dwaj z nich studiuje w Polsce.