Bł. Zygmunt Szczęsny Feliński: Dokumentacja cudu

10. Oczekiwanie na Kanonizację Od dawna oczekiwana Kanonizacja Błogosławionego Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, Arcybiskupa Warszawskiego, a w ostatnich latach życia Arcybiskupa tytularnego Tarsu, zbliża się coraz bardziej i jej jutrzenka coraz jaśniej zarysowuje się na horyzoncie dziejów, w roku poświęconym św. Pawłowi. Ostateczna decyzja o Kanonizacji zapadnie na Konsystorzu 2009 r., na który zostało przygotowane specjalne Compendium. Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi przygotowuje się do tej chwili poprzez modlitwę i odnowę duchową, podejmując liczne działania zmierzające do przybliżenia społeczeństwu Pasterza-Wygnańca, opiekuna sierot i wygnańców, wiernego naśladowcę św. Franciszka z Asyżu, gorącego czciciela Matki Najświętszej, który zaufał Opatrzności Bożej i tymi drogami pragnął prowadzić Kościół i Naród. Świadectwo Uzdrowionej s. Stefanii Bożeny Zelek: „Największym darem, jaki otrzymałam od Pana Boga za wstawiennictwem Bł. Ojca Założyciela, to cud uzdrowienia z bardzo ciężkiej choroby. Miałam całkowicie zniszczony szpik kostny, byłam bliska śmierci, nie poznawałam ludzi, traciłam świadomość. Kiedy byłam tak osłabiona, jakaś siła weszła we mnie, poczułam się mocna, wstałam i zaczęłam chodzić. Dowiedziałam się później od Sióstr, że wszystkie Siostry modliły się przez wstawiennictwo Bł. Ojca Założyciela o moje zdrowie oraz wiele osób świeckich. Po trzech dniach zostałam wypisana ze szpitala. Szpik kostny, bez przeszczepu, samoistnie się odrodził i zaczął działać. Jestem zdrowa. Od tego czasu jest już piąty rok. Codziennie dziękuję Panu Bogu za ten wielki dar zdrowia otrzymany za przyczyną Bł. Ojca Założyciela. Mam wielką ufność i wiarę, że On jest wielkim Orędownikiem u Pana Boga. Codziennie modlę się o Jego kanonizację. Tak bardzo chciałabym doczekać tej radosnej chwili i wielkiego daru Kanonizacji”. S. Teresa Antonietta Frącek RM