Benedykt XVI w zborze luterańskim

Pastor przypomina jednocześnie, że przez tę wizytę Benedykt XVI nawiązuje Jana Pawła II, który odwiedził luterańską wspólnotę w 1983 r. Luteranie zaprosili Papieża już w 2008 r. z okazji 25. rocznicy odwiedzin jego poprzednika. Wizyta wpisuje się w obchodzoną przez protestantów Dekadę Lutra, związaną z 500-leciem reformacji. Zakończy się ona w 2017 r.

Wizyta Jana Pawła II w zborze ewangelicko-luterańskim została nazwana ważnym krokiem na drodze ekumenicznego zbliżenia chrześcijan. W przemówieniu poprzedzającym liturgię Słowa pastor Christofer Meyer podkreślił, że obecność Papieża jest znakiem nadziei. „Trzeba się śpieszyć – mówił luterański pastor. – Chrześcijanie obawiają się, że zasmucimy Odkupiciela, który, zanim dopełnił na ziemi aktu zbawienia, zwrócił się do nas wszystkich tymi słowami: „Bierzcie i jedzcie, bierzcie i pijcie wszyscy…” Przygotować jedną drogę: trudna to praca”. Wizyta Jana Pawła II przypadła w roku jubileuszu 500. rocznicy urodzin Marcina Lutra i zarazem w 3. niedzielę Adwentu. Papież nawiązał w swym przemówieniu do tych wydarzeń. Podjął zarazem słowa: „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki”, które widnieją pod wizerunkiem Chrystusa Pantokratora w absydzie luterańskiego kościoła.

„Przybyłem tu, by wspólnie z wami, w modlitwie i w medytacji, obchodzić pamięć wspólnej nam tajemnicy wiary – Adwentu, oraz jego głębokiego i różnorodnego bogactwa. Przybyłem, albowiem Duch Boży skierował nas w tych dniach, poprzez dialog ekumeniczny, ku poszukiwaniu pełnej jedności chrześcijan – mówił Jan Paweł II. – Znamy trudną historię wspólnoty ewangelicko-luterańskiej w Rzymie, jej trudne początki oraz blaski i cienie jej rozwoju w tym mieście. Tym uporczywiej stoi więc przed nami pytanie: «Czy wolno nam nie zaufać – przy całej słabości ludzkiej, przy wszystkich obciążeniach wiekowej przeszłości – łasce naszego Pana, która się objawia w ostatnim czasie poprzez tę mowę Ducha św., którą usłyszeliśmy na Soborze?» (Encyklika Redemptor hominis, 6). Czujemy się zatem – pośród wszystkich podziałów wyraźnie i nadal istniejących w nauce i w życiu – głęboko zjednoczeni solidarnością wszystkich chrześcijan Adwentu. Gorąco pragniemy jedności i staramy się usilnie postępować drogą tej jedności, nie zrażając się trudnościami, jakie mogą na tej drodze stanąć (por. Redemptor hominis, 6). A wreszcie, w tę 500 rocznicę urodzin Marcina Lutra, zda nam się jawić, niby daleki brzask, adwent odbudowy naszej jedności i naszej wspólnoty”.

Pastor luterańskiej wspólnoty Rzymu wiąże duże nadzieje z wizytą Benedykta XVI. Zdaniem pastora Krusego „prawdziwą kopalnię impulsów ekumenicznych” można znaleźć zwłaszcza w kazaniach i katechezach Benedykta XVI. Wspólnota powita Papieża jako „Biskupa Rzymu”.

„Jest dla nas wielką radością, że razem z Biskupem Rzymu będziemy mogli sprawować naszą liturgię. Jest to ważne wydarzenie dla przyszłości ekumenizmu. W tej drodze ku pełnej jedności wspólna modlitwa i wspólne wsłuchiwanie się w Słowo Boże wydają mi się szczególnie ważne” – powiedział Radiu Watykańskiemu pastor Kruse. Przypomniał, że kard. Ratzinger odegrał wielką rolę w przyjęciu «Deklaracji o usprawiedliwieniu». „Jako ówczesny prefekt Kongregacji Nauki Wiary uczynił bardzo dużo. Myślę, że w jakiejś mierze przekonał innych do podpisania tej deklaracji. Zna doskonale nasz Kościół, teologię, naszą duchowość. Rok przed przyjęciem dokumentu o usprawiedliwieniu odbył się u nas panel dyskusyjny z udziałem kard. Ratzingera i ewangelickiego biskupa Wolfganga Hubera z Berlina, którzy podjęli wówczas kwestię ekumenizmu – podkreśla pastor Kruse. - Zna on też naszą wspólnotę ze strony, powiedzmy to, muzycznej, ponieważ przychodził do naszego kościoła na organizowane tu koncerty”.

Początki wspólnoty luterańskiej w Rzymie sięgają roku 1817. W 1922 r. otwarto luterański kościół. Choć wspólnota liczy tylko ok. 400 wiernych angażuje się aktywnie w pracę z ubogimi, bezdomnymi i osobami starszymi. Ma też dobre relacje z innymi Kościołami Wiecznego Miasta. Dla przykładu w Wielkim Tygodniu ulicami Rzymu organizowana jest ekumeniczna Droga Krzyżowa. Luteranie aktywnie współpracują z Wspólnotą św. Idziego i Ruchem Focolari.

Jak zauważa ks. Mathias Türk odpowiedzialny w Papieskiej Radzie ds. Popierania Jedności Chrześcijan za dialog z luteranami wizyta Benedykta XVI ma szersze znaczenie niż tylko odwiedziny luterańskiej parafii. „Wspólnota Rzymu należy do Światowej Federacji Luterańskiej, ma też dobre relacje z Kościołem ewangelickim i luterańskim w Niemczech. Dlatego nie są to zwykłe odwiedziny parafii, ale mają też swoje przełożenie międzynarodowe, gdy chodzi o relacje katolicko-luterańskie”. Ks. Türk dodaje ponadto, że papieskie odwiedziny są namacalnym dowodem tego, że na drodze ekumenizmu dokonano bardzo wiele. „Nie stoimy już w opozycji do siebie, ale razem kroczymy drogą prowadzącą do jedności – zauważa ks. Türk. – Droga przyszłości to: bycie razem, wspólna modlitwa i wspólne podejmowanie ważnych kwestii teologicznych”.