Telewizja bez grosza

Na początku lat 80. XX w. matka Angelika, przełożona klasztoru Klarysek od Wieczystej Adoracji, zaczęła przekształcać przyklasztorny garaż w pierwsze studio telewizyjne. Jej budżet wynosił 200 dolarów, a wiedza na temat mediów ograniczała się do obsługi pilota od telewizora. Zakonnica nie miała biznesplanu, nie radziła się fachowców od mass mediów, nie zamówiła profesjonalnych ekspertyz. Wiedziała, że dzięki telewizji satelitarnej może dotrzeć z Ewangelią do milionów ludzi na całym świecie. I wierzyła, że właśnie tego chce od niej Bóg. Samo oświetlenie studia kosztowało kilkanaście tysięcy dolarów, a profesjonalna kamera kilkadziesiąt. Wszystkim sceptykom, którzy nie wierzyli w powodzenie religijnej telewizji, odpowiadała z nutą ironii: – Będę miała najlepiej oświetlony garaż w Birmingham.