Każdy ma naśladować Samarytanina

Jego główne obchody odbędą się tym razem w bawarskim sanktuarium maryjnym w Altötting. Dzień ten, obchodzony już od 20 lat 11 lutego, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, został ustanowiony przez Jana Pawła II, by być „owocnym czasem modlitwy, współuczestnictwa i ofiary z cierpienia dla dobra Kościoła”. Jest skierowanym do wszystkich „wezwaniem, aby rozpoznali w chorym bracie święte Oblicze Chrystusa, który przez cierpienie, śmierć i zmartwychwstanie dokonał dzieła zbawienia ludzkości” (Jan Paweł II, List ustanawiający Światowy Dzień Chorego, 13 maja 1992 r.) – przypomina Benedykt XVI.

Przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie – pisze Benedykt XVI – kończą słowa Chrystusa: „Idź, i ty czyń podobnie” (Łk 10, 37). Mamy „czerpać z nieskończonej miłości Boga, utrzymując z Nim żywą relację w modlitwie, siłę do tego, by na co dzień troszczyć się konkretnie, na wzór Miłosiernego Samarytanina, o osoby zranione na ciele i na duchu, proszące o pomoc, także gdy są to osoby nieznane czy pozbawione zasobów. Odnosi się to nie tylko do pracowników duszpasterstwa i służby zdrowia, ale do wszystkich, również do samego chorego, który może przeżywać swoją kondycję w perspektywie wiary”. Ojcowie Kościoła upatrywali w postaci Miłosiernego Samarytanina samego Jezusa, a w człowieku, który wpadł w ręce złoczyńców, ludzkość zranioną przez grzech. Chrystus „zniża się do cierpiącego człowieka, by przynieść nadzieję i światło”. Obecny Rok Wiary jest okazją, by wzmóc posługę charytatywną w naszych wspólnotach kościelnych. Wtedy każdy „stanie się Miłosiernym Samarytaninem dla drugiego człowieka, który jest obok nas” – stwierdza Papież w orędziu na Dzień Chorego.