Papież do Środkowoeuropejskich katolików

Chrystus nadzieją Europy

Do mojego umiłowanego Brata Christopha Kardynała Schönborna, arcybiskupa Wiednia, przewodniczącego Austriackiej Konferencji Biskupiej Umiłowani Bracia w biskupstwie! Drodzy Bracia i Siostry! 1."Chrystus nadzieją Europy": pod tym hasłem zgromadzili się dzisiaj w dostojnej katedrze św. Szczepana w Wiedniu ludzie z różnych stron Austrii oraz delegacje z Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Polski, Słowacji, Słowenii, Czech i Węgier. Dajecie w ten sposób dobry początek Środkowoeuropejskiego Dnia Katolików, który pragnie pomóc chrześcijanom pójść pojednaną drogą w przyszłość mocą ducha naszej świętej wiary; pragnie też pomóc cierpliwie działać w leczeniu ran, pozostawionych przez niechlubny podział naszego kontynentu, a tym samym - w aktywnym uczestniczeniu w budowie wielkiego wspólnego domu europejskiego. 2. U progu swego pontyfikatu - przed blisko 25 laty - wezwałem wiernych zebranych na Placu św. Piotra w Rzymie: Otwórzcie drzwi Chrystusowi! Dziś chciałbym raz jeszcze położyć te słowa na sercach wam, zgromadzonym w Wiedniu, w tym ważnym z historycznego, kulturalnego a także religijnego punktu widzenia mieście w sercu Europy. Pamięć o Chrystusie napełnia nas zaufaniem i nadzieją, zwłaszcza w perspektywie przyszłości naszego kontynentu. Jeśli Europa ma być wspólnotą pojednanych, żyjących we wzajemnym szacunku i trwałym dostatku ludzi i narodów, ducha kontynentowi musi nadawać Chrystus! Ludzie, noszący Jego imię, od 2000 lat wpływali na życie i bogatą kulturę tej części kuli ziemskiej. Także dziś i w przyszłości chrześcijanie pragną oddać się do dyspozycji w budowaniu społeczeństwa Europy. Siłę ku temu czerpią z orędzia Ewangelii, zawierającej i podkreślającej niezmiennie aktualne i ważne wartości, mające istotne znaczenie dla życia zarówno jednostek, jak i całych społeczeństw. Wspólną drogą w przyszłość będzie można kroczyć tym łatwiej, im bardziej ludzie w Europie będą się nastawiali na swoje korzenie chrześcijańskie i czynili z nich normy swoich działań w dziedzinie społecznej i politycznej. Istnieje potrzeba, aby Europa przypomniała sobie swoją chrześcijańską tożsamość i ożywiła ją. Dopiero wtedy będzie mogła przekazywać światu te wartości, na których opiera się pokój między narodami, sprawiedliwość społeczna i solidarność międzynarodowa. 3. Dlatego też w obecnej sytuacji Europy nie możemy, jako chrześcijanie, ustawać w odważnym przepowiadaniu Ewangelii nadziei, które jasno i wyraźnie przedstawia nam Kościół. W obliczu oporów wobec przyznania Bogu i wierze chrześcijańskiej należnego im miejsca w porządku publicznym, naszą nadzieję i umocnienie pokładamy w Panu. Prowadzi nas Jego Słowo; możemy Go zawsze na nowo spotykać w sakramentach świętych. Umocnieni siłą z wysokości jesteśmy gotowi służyć rozmową i odpowiedzią każdemu, kto pyta o nadzieję, która nas napełnia (por. 1 P 3,15). Wszyscy, drodzy bracia i siostry, każdy na miarę własnych możliwości, jesteście powołani do uczestniczenia w tym wielkim dziele, jakie stawia sobie Kościół w Europie u progu nowego tysiąclecia: by głosić Ewangelię nadziei, żyć nią i pozostawać w jej służbie. Pragnąc umocnić w tej ważnej misji waszych pasterzy i was wszystkich, już wkrótce, w specjalnym liście, dam wyraz nadziei, jaką pokładają chrześcijanie w nowej Europie. 4. Drodzy bracia i siostry! Środkowoeuropejski Dzień Katolików zaprasza was do wyruszenia wspólną "Drogą Pojednania" do największych sanktuariów i miejsc pielgrzymkowych w waszych krajach. Umocnijcie się w ten sposób wzajemnie w wierze i dajcie świadectwo o Chrystusie, naszej wspólnej nadziei, która nigdy nie zawodzi. Będziecie w ten sposób zdolni także do udziału ze wszystkimi ludźmi dobrej woli w budowaniu nowej Europy. Zaufajcie słowom Maryi, Matki Jezusa: "Zróbcie wszystko, co wam powie!" (J 2,5), ten bowiem, kto pozwoli się prowadzić Chrystusowi, kładzie trwały fundament społeczeństwa, w którym prawda, sprawiedliwość, wolność i pokój nie są słowami obcymi. Chętnie umacniam was do kroczenia tą, często mozolną drogą otwarcia dla siebie i na siebie, które w przyszłym roku zaprowadzi was w "pielgrzymce narodów" do Mariazell. Niech Najświętsza Maryja Panna - Magna Mater Austriae, Magna Domina Hungarorum, Alma Mater Gentium Slavorum - będzie naszą orędowniczką przed tronem Boga i pewnym drogowskazem do Jezusa Chrystusa, naszej nadziei! Towarzysząc duchowo tej drodze pielgrzymiej, udzielam Wam wszystkim z całego serca błogosławieństwa apostolskiego. Z Watykanu, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego 2003 roku Jan Paweł II Papież