Papież i ubodzy

M. Chmielewska była 16 października 1978 r. na Placu Św. Piotra w Rzymie w tłumie czekającym na ogłoszenie wyniku konklawe. - Pierwsza reakcja to była ogromna radość, głównie dlatego, że nowym Papieżem będzie Polak - wspomina. - Potem: błyskawiczna myśl, że ten człowiek będzie wiele cierpiał - wspomina. Czy to był prorocze przeczucie? - Nie, nie było trudno to przewidzieć - uważa siostra. Po 25 latach s. Chmielewska mówi, że nawet w głosach ludzi, którzy są w opozycji do nauczania Jana Pawła II, można usłyszeć potwierdzenie wielkiego znaczenia jego pontyfikatu dla świata. - Dla wielu ludzi Jan Paweł II jest proroczą postacią, dzięki której ten świat jest trochę lepszy - zauważa. Ten człowiek żyjący na co dzień Ewangelią to świadek, prawdziwy ojciec Kościoła, który do ostatnich sił służy Chrystusowi. - Nie do końca uświadamiamy sobie, ile mu zawdzięczamy - mówi. Szczególnie istotnym elementem papieskiego nauczania jest dla s. Chmielewskiej próba zwrócenia oczu Kościoła i świata na ubogich. - Ta nauka jest nie do końca odczytywana i przyjmowana - uważa opiekunka najuboższych.