Srebrny jubileusz w Olsztynie

Kard. Józef Glemp urodził się 18 grudnia 1929 r. w Inowrocławiu na Kujawach, w rodzinie robotniczej (ojciec był uczestnikiem Powstania Wielkopolskiego). W latach 1950-1956 studiował w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie i Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 maja 1956 r. z rąk bp. Franciszka Jedwabskiego, jednak przez kilka miesięcy nie mógł sprawować funkcji duszpasterskich, z powodu zakazu władz komunistycznych. W latach 1956-1957 był kapelanem sióstr dominikanek w Mielżynie i katechetą w domu poprawczym w Witkowie, przez następny rok pracował jako kapelan sióstr Sacré Coeur w Polskiej Wsi. W latach 1957-1958 był wikariuszem w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i prefektem liceum pedagogicznego w Wągrowcu, a w następnym roku pracował jako wikariusz w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Miasteczku Krajeńskim. W latach 1958-1964 studiował prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Po powrocie do kraju, do 1967 był sekretarzem w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie, równocześnie, od 1965 r. będąc notariuszem w Trybunale Prymasowskim Gnieźnieńskim. W latach 1965-1970 był obrońcą węzła małżeńskiego, a w latach 1970-1978 konsultorem w Trybunale Prymasowskim Gnieźnieńskim. Od 1967 do 1979 r. był referentem w Sekretariacie Prymasa Polski w Warszawie i sekretarzem Prymasa Polski, kard. Stefana Wyszyńskiego, pełniąc w tym okresie szereg różnych funkcji, m.in. kuratora sióstr franciszkanek służebnic krzyża i sióstr imienia Jezus, sędziego w procesie beatyfikacyjnym sługi Bożego ks. Władysława Korniłowicza, duszpasterza prawników w Warszawie. 4 marca 1979 r. papież Jan Paweł II ustanowił go biskupem warmińskim, a sakrę biskupią przyjął 21 kwietnia tego roku w Gnieźnie z rąk Prymasa Tysiąclecia, kard. Stefana Wyszyńskiego. Biskupem warmińskim był zaledwie dwa lata, bo już 7 lipca 1981 r., po śmierci kard. Wyszyńskiego został mianowany arcybiskupem-metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim, Prymasem Polski. Od tego też roku przewodniczy Konferencji Episkopatu Polski. Rządy w obu archidiecezjach objął kanonicznie 9 lipca 1981 r. 25 marca 1992 r. przestał pełnić funkcję arcybiskupa gnieźnieńskiego, pozostając nadal metropolitą warszawskim i Prymasem Polski z tytułu kustosza relikwii św. Wojciecha w Gnieźnie. Obecnie, obok przewodniczenia (od 1989 r. z wyboru) Radzie Stałej i Konferencji Episkopatu Polski), jest ordynariuszem na terenie Polski dla Kościołów Wschodnich nie mających swojego ordynariusza, członkiem watykańskiej Kongregacji Kościołów Wschodnich, opiekunem Duszpasterstwa Polonii Zagranicznej. Jest Wielkim Kanclerzem wydziałów teologicznych Uniwersytetu Kard. Stefana Wyszyńskiego i Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, doktorem honoris causa dziewięciu uczelni krajowych i zagranicznych, baliwem Zakonu Maltańskiego i wielkim przeorem Zwierzchnictwa Polskiego Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie. Jest autorem ponad 30 książek.