Paramisterium u franciszkanów

Spektakl - co typowe dla Teatru "Wojeteth" - ma formę syntetyczną, łączącą w sobie wiele kierunków i nawiązującą do różnych tradycji artystycznych. Nie jest to zwyczajne pasyjne widowisko, których wiele w naszych kościołach. Dominuje tu teatr ruchu, nieraz pojawia się taniec współczesny. Choreografia nie unika ostrych, pełnych ekspresji ruchów, oddających kotłowaninę ludzkich uczuć. Ascetyka , wręcz "chropowatość" ruchu i scenografii to konsekwencja świata przedstawionego przez reżysera - o. Kasjana Górskiego, Brata Mniejszego. Świat ten jest odarty z maski, doprowadzony do kulminacyjnego punktu, w którym trzeba jakoś ustosunkować się do tego , co się przeżywa - wszystko przyjąć, lub wszystko odrzucić. Z Chrystusem ukrzyżowanym nie można iść na kompromis. Przesłanie spektaklu nie niesie z sobą gotowych recept na życie; widz zostaje postawiony wobec konkretnego faktu - miłości Boga. Główny wątek - męka Chrystusa - łączy się z tajemniczą rzeczywistością Eucharystii, będącej dla katolika realnym uobecnieniem się ofiary krzyżowej. Ta ponadczasowa, w każdej chwili stająca się prawda, zostaje skonfrontowana z szarą codziennością , nieraz przytłaczającą człowieka. Dlatego też obok linearnie rozwijającej się fabuły opartej na ewangelicznym opisie ostatnich chwil przed śmiercią Jezusa, przeplatają się niepowiązane bezpośrednio z sobą wizje odwiecznej duchowej walki dobra ze złem, toczącej się wewnątrz każdego z nas. W ten sposób miejscem akcji staje się ludzka dusza, dusza człowieka takiego jak widz. Dzięki temu polem oddziaływania sztuki może być - podobnie jak w teatrze kantorowskim - cała rzeczywistość życiowa. Podobnie jak w średniowiecznym moralitecie, nieustannie przenikają się dwa światy - ziemski i duchowy - obok postaci ludzi, widzimy również byty bezcielesne. Tekst scenariusza - to literacki kolaż , łączący w sobie fragmenty autorskie, słowa Pisma Świętego i Katechizmu , jak i wielu mistyków chrześcijańskich, obecne są również wypowiedzi niedawno beatyfikowanej Matki Teresy z Kalkuty . Jednak to nie słowo ma przede wszystkim oddziaływać na odbiorcę. Muzyka, wiodąca wraz z ruchem prym w przekazie spektaklu jest różnorodna, począwszy od rytmów Dalekiego Wschodu, poprzez nastrojową muzykę smyczkową, aż po wysublimowany współczesny jazz. Wszystkie te elementy, połączone ze sobą, tworzą unikatową całość prowokującą - niczym charakteryzacja aktorów - do głębszego spojrzenia w siebie. Wszystkich, którzy potrafią się zdobyć na taką konfrontację z samym sobą, Teatr "Wojeteth" zaprasza na spektakl - 13 marca o godzinie 19:30 w kościele św. Wojciecha w Bytomiu, przy placu Klasztornym 5. Wstęp wolny. Więcej informacji o nas można znaleźć na stronie http://www.teatr-wojeteth.art.pl