Oni też wierzą

Dwudniowe rekolekcje dla warszawskich wspólnot "Wiara i Światło", w sanktuarium św. Andrzeja Boboli poprowadził jeden z kapelanów ruchu ks. Robert Pawlak, ojciec duchowny Wyższego Seminarium Duchownego diecezji warszawsko-praskiej. Nauki rekolekcyjne przeplatane były zajęciami plastycznymi, podczas których osoby z upośledzeniem umysłowym, w formie rysunków wyrażały swe przeżycia religijne. Było też wiele radości, śpiewu i tańca. Wzruszające były świadectwa zarówno przyjaciół, towarzyszących we wspólnotach osobom upośledzonym jak i rodziców tych osób. Wskazywano, że kontakt z osobom upośledzoną może być źródłem przemiany życia w najbardziej pozytywnym sensie. "Kontakt z upośledzonymi przemienił moje życie - mówił jeden z przyjaciół - to dzięki ich przyjaźni poczułem się po raz pierwszy do końca akceptowanym. Upośledzeni, dzięki bezgranicznej ufności jaką darzą innych, pokazują nam wagę miłości, dzięki nim możemy poznać jej prawdziwy smak". Marcin Przeciszewski, założyciel pierwszych wspólnot w Warszawie przed 25 laty, mówił o roli jaką ludzie upośledzeni ogrywają dla Kościoła, przywołując do tworzenia wspólnoty skoncentrowanej wokół osób najsłabszych, co zawsze i w każdym warunkach winno być drogą Kościoła. Wskazywał również na fakt, że to właśnie dzięki upośledzonym - którzy nie są w stanie zrozumieć podziałów istniejących pomiędzy chrześcijanami - ruch ten stał się środowiskiem ekumenicznym, do którego należą również prawosławni czy przedstawiciele Kościołów reformowanych. Ukazywał również rolę upośledzonych w budowaniu przyszłej Wspólnoty europejskiej, która by zachować swój charakter wspólnotowy musi bezwzględnie otworzyć się także na osoby najsłabsze i otoczyć je szczególną troską. Małgorzata Olizar, matka trójki dzieci upośledzonych opowiadała, ze dopiero dzięki znalezieniu się we wspólnocie "Wiara i Światło" przestała się lękać otoczenia i jego krytycznych uwag oraz ponownie odnalazła sens swojego życia. A skoro tegoroczne rekolekcje "Wiary i Światła" wiązały się z obchodami 25. lecia założenia tych wspólnot w stolicy Polski, wiele miejsca podczas rekolekcji poświęcono wspomnieniom w jaki sposób ruch ten rozwijał się zdobywał stopniowo akceptację i miejsce w ramach Kościołą w Polsce. Pierwsze wspólnoty "Wiara i Światło", wspólnie z Jeanem Vanierem założyła we Francji Marie-Helene Mathieu w 1971 roku. Są to wspólnoty, w których osoby upośledzone umysłowo są traktowane jak partnerzy i w jak największym zakresie włączane w normalny rytm życia, dzięki czemu ujawniają swoje liczne dary. Wspólnoty te skupiają osoby upośledzone, ich przyjaciół i rodziców. Dążą do tego, aby osoby upośledzone umysłowo w jak największym zakresie włączyć - dzięki przyjaźni - w normalny rytm życia. Relacje mają charakter maksymalnie partnerski. Ruch przeciwstawia się tradycyjnie rozumianej postawie charytatywnej, rozumianej jako pomoc słabym ze strony silnych. Obecnie na świecie istnieje ok. 1700 wspólnot "Wiara i Światło", w Polsce 150, a w Warszawie - 15.