Katecheza środowa: pieśń weselna Pomazańca Bożego

Podkreślił, że "ruch ten, zrodzony na ziemi polskiej, otworzył bramy wolności w wielu krajach Europy. Cieszę się, że etos «Solidarności» nadal jednoczy tak wielu ludzi w naszej Ojczyźnie. Życzę, aby ten zdrowy duch przenikał do zjednoczonej Europy". Papież pozdrowił też kapłanów z diecezji kieleckiej, obchodzących w tym roku jubileusz 25-lecia kapłaństwa, oraz chorych, niepełnosprawnych i pracowników Dzieł Szpitalnych. Katecheza - kolejna z rozpoczętego w ub.r. cyklu poświęconego Psalmom i hymnom, składającym się na liturgię Nieszporów - miała tym razem za temat pieśń weselną dla Pomazańca Bożego z Psalmu 45 (44). Streszczając swe nauczanie, Ojciec Święty powiedział, że "w czasach Starego Testamentu Psalm 44 był znaną pieśnią weselną, wykonywaną z okazji zaślubin monarchy. Wychwala splendor władcy i jego godność, jako Bożego Pomazańca". Papież podkreślił, że "tradycja chrześcijańska zastosowała treść psalmu do Chrystusa, doskonałego i niezwykłego w swym duchowym pięknie, Boga-Człowieka". "W świecie skażonym przez grzech i zło Osoba Chrystusa jest wyzwaniem, by ciągle Go odnajdywać na drogach wiary i upodabniać się do Niego. Piękno nie jest jednak celem samym w sobie. Dopiero, gdy łączy się z duchowym dobrem i świętością, staje się w człowieku przejawem Bożej dobroci, Jego piękna i sprawiedliwości" - powiedział Jan Paweł II. W audiencji, która była 1148. od początku pontyfikatu i 36. w tym roku, wzięło udział ok. 15 tys. pielgrzymów, w tym ponad 2 tys. Polaków. Po wygłoszeniu katechezy i streszczeniu jej w kilku językach Ojciec Święty pozdrowił pątników z różnych krajów, odmówił z nimi po łacinie Ojcze nasz i udzielił wszystkim, wraz z obecnymi w auli biskupami, błogosławieństwa apostolskiego. Pieśń weselna dla Pomazańca Bożego i gody królewskie z Psalmu 45 (44) były przedmiotem katechezy Jana Pawła II podczas audiencji ogólnej 29 września na Placu św. Piotra w Watykanie. Przybyło na nią ok. 15 tys. pielgrzymów, w tym ponad 2 tys. Polaków. Było to kolejne nauczanie papieskie z rozpoczętego w ub.r. cyklu o Psalmach i hymnach, składających się na liturgię Nieszporów. Po wygłoszeniu nauki i streszczeniu jej w kilku językach Ojciec Święty pozdrowił pielgrzymów z różnych krajów, odmówił z nimi modlitwę Ojcze Nasz i udzielił wszystkim błogosławieństwa apostolskiego. Publikujemy cały tekst przemówienia papieskiego: 1. "Utwór mój głoszę dla króla": słowa te, otwierające Psalm 45 (44), informują czytelnika o zasadniczym charakterze tego hymnu. Nadworny pisarz, który go ułożył, ujawnia nam od razu, że mamy do czynienia z pieśnią na cześć hebrajskiego władcy. Co więcej, przebiegając wersety utworu, uświadamiamy sobie, że chodzi tu o epitalamium, czyli o pieśń weselną. Uczeni starali się ustalić współrzędne historyczne tego Psalmu na podstawie jakichś wskazówek, np. związku królowej z fenickim miastem Tyr (por. w. 13) - nie udało im się jednak dokładnie określić, kim była para królewska. Znamienne jest, że występuje tu król żydowski, pozwoliło to bowiem tradycji żydowskiej przekształcić ten tekst w pieśń na cześć króla Mesjasza, tradycji chrześcijańskiej zaś odczytać ten Psalm pod kątem chrystologicznym, a ze względu na obecność królowej, nadać mu wymowę mariologiczną.