Wszystko czy tylko 10 procent

Darowizny na charytatywną działalność kościołów mogły być odliczane od podatku dochodowego darczyńcy w całości - tak przewiduje tzw. ustawa kościelna. Natomiast przepisy o PIT pozwalały na odliczenie jedynie do 10 proc. dochodu. Na pytanie, która interpretacja jest właściwa, odpowie wkrótce Izba Finansowa Naczelnego Sądu Administracyjnego. Z pytaniem wystąpił prezes NSA m.in. na tle ostatniego ze sporów dotyczących darowizn kościelnych. Skargę kasacyjną złożyli Krystyna i Modest W., którzy w latach 1997 - 1998 darowali na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą ponad 85 tys. zł. Darowizny były potwierdzone przekazami oraz oświadczeniami obdarowanych. Organy skarbowe nie kwestionowały tych dokumentów. Nie zgodziły się jednak z podatnikami, że cała przekazana kwota mogła być potrącona od ich dochodu. Uznały, że w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o PIT, maksymalna kwota odliczenia to równowartość 10 proc. dochodu własnego darczyńców. Nie chciały stosować ustawy kościelnej, gdyż jak twierdziły, posługuje się ona terminologią nieprzystającą do innych obowiązujących aktów prawa. Odmiennego zdania byli podatnicy. Twierdzili, że ustawa z 1989 r. o stosunku państwa do Kościoła katolickiego, która zezwala na pełne odliczenie, zawiera przepisy specjalne w stosunku do ustaw podatkowych. Powinny być one stosowane w pierwszej kolejności. Na potwierdzenie swoich racji przytoczyli opinię prof. Ryszarda Mastalskiego, którego zdaniem w sprawie darowizn kościelnych należało stosować art. 55 ust. 7 ustawy kościelnej. Pełnomocnik podatników podkreślała, że przyczyną całego zamieszania jest bałaganiarstwo ustawodawcy, który nie chciał uporządkować tej kwestii. Nie można jednak konsekwencjami finansowymi takiego stanu rzeczy obarczać podatników. Nad darowiznami kościelnymi obradował już siedmioosobowy skład NSA, ale nie udzielił odpowiedzi na pytanie, którą ustawę stosować. Teraz Izba Finansowa będzie już musiała zająć jednoznaczne stanowisko w tej sprawie.