Dziewiąty Dzień Judaizmu w Polsce

6. Żydzi i judaizm w nauczaniu Jana Pawła II

Jest rzeczą ze wszech miar zrozumiałą, że - doceniając wagę przełomu dokonanego przed czterdziestu laty przez Nostra aetate - Komitet do Dialogu z Judaizmem przy Konferencji Episkopatu Polski, postanowił wydać pierwszy w Polsce zbiór całościowy wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II - z okresu całego jego pontyfikatu - na temat relacji Kościoła katolickiego z Żydami i judaizmem, będący jednocześnie świadectwem dokonanych zmian (Żydzi i judaizm w nauczaniu Jana Pawła II 1978 - 2005, red. ks. prof. Waldemar Chrostowski, Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej). Jan Paweł II stał się najgorliwszym propagatorem tego nauczania; dotyczy to tak liczby jego oficjalnych wypowiedzi (ponad 200), jak i ich jakości. Dzięki niemu treści zawarte w Nostra aetate stały się powszechną własnością ludzkości. To właśnie papież z Polski wniósł do Kościoła szczególną wrażliwość na problematykę żydowską. On dokonał procesu nadzwyczajnego zbliżenia między dwoma religiami, które nie miało równych w dotychczasowej historii. Podczas drugiej wojny światowej był świadkiem horroru Szoah, dlatego też jako pierwszy papież odwiedził obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Od czasów apostolskich był pierwszym papieżem, który odwiedził synagogę. Pierwszym, który modlił się razem z rabinami o pokój. Pierwszym, który modlił się przed Murem Płaczu w Jerozolimie, który uznał państwo Izrael. Ta publikacja wypowiedzi papieskich jest czymś wyjątkowym. Jest owocem całości jednego, wielkiego i wyjątkowego pontyfikatu. Pontyfikatu człowieka, który dokonał takich przemian w omawianej materii, jakich nie były w stanie dokonać wszystkie dotychczasowe pontyfikaty razem wzięte. Należałoby życzyć redaktorowi polskiego zbioru, aby, zebrawszy nauczanie Jana Pawła II, w następnym tomie zechciał zebrać tematyczne nauczanie Stolicy Apostolskiej i Kościoła katolickiego w Polsce. A zatem, w obliczu tak bogatej spuścizny dialogu pochodzącej z okresu ubiegłego roku wypada tylko życzyć wszystkim kapłanom, osobom życia konsekrowanego i wiernym świeckim, by ustanowiony kilka lat temu Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce (17 stycznia) stał się coraz powszechniej - w parafiach, w pracy katechetycznej w szkołach, w wychowaniu grup młodzieży zaangażowanej w Kościele - okazją do pogłębionej refleksji nad religijną więzią łączącą chrześcijan i Żydów. Niech nie zabraknie przy tym zadumy nad Auschwitz-Birkenau, Majdankiem, Treblinką i innymi miejscami zagłady Żydów usytuowanymi przez niemieckiego okupanta na terenie Polski obok lub razem z miejscami krwawego prześladowania Polaków i Kościoła. Budujmy nowe relacje z wszystkimi, tak by każdy mógł czuć się bezpieczny i szanowany wśród nas w całej swej tożsamości religijnej czy narodowej. + Stanisław Gądecki Arcybiskup Metropolita Poznański Przewodniczący Komitetu Dialogu Religijnego Konferencji Episkopatu Polski Poznań, 6 listopada 2005 roku