Rektor KUL na Wielkanoc

Prymas Tysiąclecia, Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński w jednym ze swoich przemówień do młodzieży akademickiej powiedział: „Jeśli na miejscu tych, którzy gotowi są ginąć za prawdę i dać życie w jej obronie, powstanie pokolenie kłamców, i jeśli społeczność ludzka nie doceni wysokiej godności człowieka zobowiązanego do prawdy i do mówienia jej braciom (…) wówczas rozpoczyna się straszliwa tragedia osoby i całej rodziny ludzkiej” (9 V 1969). Czy świadectwo męczenników, którzy oddali swe życie za prawdę, nie powinno zmuszać nas do refleksji nad własnym życiem i postępowaniem? Czy rzeczywiście jako świadek zmartwychwstałego Chrystusa żyję w prawdzie i głoszę tylko słowa prawdy, dającej życie, a nie kłamstwa, które poniża i krzywdzi? Chrystus objawiał nam miłość Boga, nie tylko gdy nauczał, ale także gdy przechodził dobrze czyniąc. My, wierzący w Chrystusa, stajemy się Jego świadkami we współczesnym świecie. Dajemy świadectwo nie tylko przez słowa, ale także poprzez wrażliwość na drugiego człowieka. Tę wrażliwość na drugiego człowieka stara się przekazywać młodemu pokoleniu Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. W ostatnich latach szczególną opieką społeczność akademicka otoczyła studentów niepełnosprawnych. Staramy się, aby ta grupa, obecnie licząca 235 osób, miała coraz lepsze warunki nie tylko do studiowania, ale też do pełnego rozwoju ich talentów. Zdajemy sobie sprawę, jaki trud podejmują maturzyści z różnego rodzaju niepełnosprawnością, gdy decydują się na wyższe studia. Wśród naszych studentów mamy osoby niewidome na filologii angielskiej, germańskiej, klasycznej czy słowiańskiej. Inni, wybierając studia na prawie, pedagogice czy psychologii kierują się jakże dojrzałą motywacją, związaną z chęcią niesienia pomocy bliźnim, również pozostającym w sytuacji niepełnosprawności. Społeczność akademicka wiele zawdzięcza studentom niepełnosprawnym. Możemy uczyć się od nich dążenia do doskonałości, samorozwoju i wytrwałości. Podziwiamy ich zapał i zaangażowanie i dziękujemy za lekcję człowieczeństwa, którą od nich przyjmujemy. Jako świadkom Zmartwychwstałego Jezusa składam wszystkim naszym drogim Przyjaciołom i Sympatykom serdeczne życzenia Bożego pokoju, radości serca, świadomości, że blask Zmartwychwstania zawsze opromienia całe nasze życie. Z serca dziękuję władzom państwowym, czcigodnym Księżom Biskupom, Duchowieństwu i wiernym Kościoła za ich wsparcie modlitewne i pomoc materialną, bez której funkcjonowanie Uniwersytetu i jego rozwój nie byłyby możliwe. Pełne ciepła życzenia kieruję też do członków Towarzystwa Przyjaciół KUL w kraju i za granicą oraz do naszych Absolwentów, z których zawsze jesteśmy dumni i z którymi chcielibyśmy utrzymywać stały kontakt poprzez powołane niedawno Stowarzyszenie Absolwentów KUL. Niech Chrystus, nasze Zmartwychwstanie i Życie, da nam wszystkim siłę do zmagania się z własnymi słabościami, niech uczyni nas świadkami swojej prawdy i miłości, abyśmy dla naszych bliźnich byli przykładem wiary w to, że życie Boże rozpoczyna się w nas już tu, na ziemi. Ks. prof. dr hab. Stanisław Wilk, SDB Rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II