Watykan: Dialog z Kościołami przedchalcedońskimi

Katolicy dzielą z przedchalcedońskimi Kościołami Wschodu wspólne kościelne dziedzictwo, wywodzące się z czasów apostolskich i pierwszych wieków chrześcijaństwa. To „dziedzictwo doświadczeń” winno kształtować naszą przyszłość, „kierując naszym dążeniem do przywrócenia pełnej komunii” - przypomniał Benedykt XVI, spotykając się z uczestnikami spotkania. „Wielu z was przybywa z krajów Bliskiego Wschodu. Trudna sytuacja, jakiej chrześcijanie i ich wspólnoty doświadczają w tym regionie, wywołuje w nas wszystkich głębokie zaniepokojenie” – stwierdził Papież. - Rzeczywiście, chrześcijańskim mniejszościom trudno jest żyć w tak zmiennej perspektywie geopolitycznej i często mają pokusę emigrowania. W tych okolicznościach chrześcijanie wszystkich tradycji i wspólnoty Bliskiego Wschodu wezwani są do odwagi i wytrwałości w mocy Ducha Chrystusa. Niech wstawiennictwo i przykład tylu męczenników i świętych, którzy w tych krajach dali odważnie świadectwo Chrystusowi, wspiera i umacnia wspólnoty chrześcijańskie w ich wierze!” – życzył Benedykt XVI Do komisji dialogu teologicznego, obok katolików, należą przedstawiciele 7 Kościołów przedchalcedońskich: koptyjskiego, syryjskiego, etiopskiego, erytrejskiego, syromalankarskiego oraz dwóch ormiańskich, mianowicie patriarchatów Eczmiadzynu i Cylicji. O tematyce obecnej 4. sesji plenarnej Radio Watykańskie zapytało ks. Johana Bonny’ego z Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Ks. Bonny: Chcieliśmy, aby obecne spotkanie odbyło się w Libanie, ale nie pozwoliła na to niestabilna sytuacja polityczna. Przenieśliśmy je więc do Rzymu. Poruszamy dwa główne tematy. Pierwszy dotyczy ponownie eklezjologii, sprawowania posługi apostolskiej w Kościele, a drugi bardzo aktualny, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie - kwestii zbawienia niewierzących, nie ochrzczonych. Pytanie brzmi: jaki jest status teologiczny osób, które nie przyjęły chrztu? Dotyczy ono zdecydowanej większości mieszkańców tych krajów, którzy są muzułmanami. Chodzi też o to jak Kościół katolicki postrzega status nie ochrzczonych, nie wierzących w Chrystusa? Dla chrześcijan tej części świata jest to temat bardzo aktualny, kiedy uwzględnimy typy relacji, dialogu, który należy rozwijać z rodakami wyznającymi islam. Jaki jest punkt wyjścia na płaszczyźnie teologicznej? Ma to konsekwencje na przykład w zakresie małżeństw mieszanych chrześcijańsko-muzułmańskich. W Kościele katolickim dopuszcza się możliwość ślubu z wyznawcami islamu. Dla Kościołów wschodnich jest to znacznie trudniejsze, a dla niektórych wprost niemożliwe. Mówimy także o tym problemie: jak go pojmują obydwie strony.