O. Papczyński ogłoszony błogosławionym

Formułę beatyfikacyjną odczytał w języku łacińskim watykański Sekretarz Stanu, kardynał Tarcisio Betrone, który jako legat papieski przewodniczy licheńskim uroczystościom. Na język polski tekst przetłumaczył wiernym biskup włocławski, Wiesław Mering, w którego diecezji leży Licheń. "Naszą władzą Apostolską zezwalamy, aby odtąd Czcigodnemu Słudze Bożemu Stanisławowi Papczyńskiemu, który poświęcił się modlitwie za zmarłych i nauczaniu ludu chrześcijańskiego, przysługiwał tytuł błogosławionego" - głosi tekst formuły beatyfikacyjnej. Ogłoszono też, że Kościół będzie wspominał postać o. Papczyńskiego corocznie w dniu 18 maja. W momencie ogłoszenia o. Papczyńskiego błogosławionym, odsłonięto zawieszony na frontonie bazyliki dużych rozmiarów obraz beatyfikacyjny o. Papczyńskiego. W uroczystej procesji złożonej z kilkunastu osób reprezentujących kraje, w których pracują marianie, poniesiono do ołtarza relikwiarz z relikwiami nowego Błogosławionego. W procesji z relikwiami szli też rodzice sześcioletniego chłopca spod Ełku, którego uzdrowienie w łonie matki - po tym, jak lekarze uznali wczesniej płód za martwy - uznano za cud dokonany za wstawiennictwem o. Papczyńskiego. Urodzony w 1631 r. w Podegrodziu na Sądecczyźnie w chłopskiej rodzinie Jan Papczyński wstąpił w młodości do zakonu pijarów, gdzie przyjął imię Stanisław od Jezusa i Maryi. Zniechęcony lekceważeniem przez współbraci złożonych ślubów, po 16 latach opuścił pijarów, by w 1673 r. założyć własne zgromadzenie, któremu zlecił propagowanie pobożności maryjnej. Zmarł 17 września 1701 r. w Górze Kalwarii koło Warszawy. Ojciec Papczyński jest czwartym błogosławionym marianinem. Wcześniej na ołtarze zostali wyniesieni: litewski arcybiskup Jerzy Matulaitis-Matulewicza, który na początku XX wieku odnowił skazane przez zaborców na wymarcie zgromadzenie, a także dwaj męczennicy ostatniej wojny, księża: Jerzy Kaszyra i Antoni Leszczewicz.