Droga Krzyżowa - Koloseum 2008

Stacja dwunasta Matka i uczeń pod Krzyżem Jezusa Z Ewangelii według św. Jana (19, 25-27) A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. ROZWAŻANIE Jezus zapomina o sobie także w tej niezwykłej chwili. Myśli o swojej Matce, myśli o nas. Czy przede wszystkim powierza swą Matkę uczniowi, jak zdaje się sugerować św. Jan, czy raczej powierza ucznia Matce? W każdym radzie dla ucznia Maryja będzie zawsze Matką, którą umierający Mistrz mu pozostawił, a dla Maryi uczeń będzie zawsze dzieckiem, które dostała od umierającego Syna i któremu będzie duchowo bliska, szczególnie w chwili śmierci. Później, u boku ginących męczenników, Matka będzie zawsze stała przy ich krzyżu, aby ich wspierać. MODLITWA Jezu i Maryjo, cierpienie było Waszym wspólnym udziałem aż do głębi: Ty, Jezu, na krzyżu, a Ty, Matko, u jego stóp. Włócznia przebiła bok Zbawiciela, a miecz przeniknął serce Dziewicy Matki. W rzeczywistości to my, naszymi grzechami, zadaliśmy tyle bólu. Przyjmijcie skruchę nas wszystkich, bo przez naszą słabość stale jesteśmy wystawieni na ryzyko zdrady, zaparcia się i ucieczki. Przyjmijcie hołd wierności tych wszystkich, którzy poszli w ślady św. Jana, co odważnie pozostał pod krzyżem. Jezu i Maryjo, ofiaruję Wam serce i moją duszę. Jezu i Maryjo bądźcie przy mnie w godzinie śmierci. Jezu i Maryjo, obym oddał ducha w pokoju z Wami. Pater noster, qui es in cælis: sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo. Vidit suum dulcem Natum morientem, desolatum, cum emisit spiritum.