Droga Krzyżowa - Koloseum 2008

Stacja dziesiąta Jezus przybity do krzyża Z Ewangelii według św. Marka (15, 25.31.34) A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali. Arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą i mówili: «Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? ROZWAŻANIE Jezus obnażony, przebity gwoździami, doświadczający niewypowiedzianych cierpień, wydrwiony przez swoich nieprzyjaciół czuje się w końcu opuszczony przez Ojca. To piekło zawdzięcza naszym grzechom. Jezus pozostał na krzyżu, nie uwolnił się. Spełniły się w Nim proroctwa cierpiącego Sługi Jahwe: Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. A myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego... Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją. MODLITWA Jezu ukrzyżowany! Nie tyle na Górze Tabor, co na Kalwarii objawiłeś nam Twoje prawdziwe oblicze, oblicze miłości, którą do końca nas umiłowałeś. Istnieją próby ukazania Ciebie okrytego królewskim płaszczem nawet na krzyżu. Ale my nie obawiamy się ukazać Ciebie tak, jak wisiałeś na szubienicy tamtego piątku, od godziny szóstej do dziewiątej. Obraz Ciebie ukrzyżowanego każe nam wstydzić się naszych niewierności i napełnia nas wdzięcznością za Twe nieskończone miłosierdzie. O Panie, ileż kosztowało Cię to, żeś nas umiłował! Ufając w moc płynącą z Twej Męki, przyrzekamy nie obrażać Cię więcej. Pragniemy kiedyś dostąpić zaszczytu bycia przybitymi do krzyża, tak jak Piotr czy Andrzej. Odwagi dodają nam pokój i radość, które dane nam było ujrzeć na obliczach Twoich wiernych sług, męczenników naszego wieku. Pater noster, qui es in cælis: sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo. Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum, ut sibi complaceam.