Gdański Areopag i pożegnanie arcybiskupa

- Watykan też był zdziwiony - komentował Pałasiński - ale zaakceptował decyzję polskiego Episkopatu. Ostatni Gdański Areopag stał się w ten sposób symbolicznym pożegnaniem arcybiskupa Gocłowskiego. Bez udziału Jarosława Gowina, którego głosowanie nad ratyfikacją traktatu zatrzymało w Sejmie, za to z udziałem Jacka Pałasińskiego, dziennikarza, korespondenta we Włoszech, Haliny Radacz, diakona parafii ewangelicko-augsburskiej w Żyrardowie, oraz Andrzeja Seweryna odbyła się wczoraj ostatnia dyskusja z cyklu Gdańskich Areopagów, organizowanych od 2000 roku. Debata, zorganizowana w przeddzień trzeciej rocznicy śmierci Jana Pawła II, tradycyjnie przyciągnęła blisko dwa tysiące słuchaczy, którzy do ostatniego fotela i dostawianych krzeseł wypełnili salę Filharmonii Bałtyckiej na Ołowiance. Dyskusję prowadzili ks. Krzysztof Niedałtowski, gdański duszpasterz środowisk twórczych, oraz Justyna Pochanke. Osoba Karola Wojtyły, jego myśl i jego Kościół były w dyskusji wielokrotnie przywoływane. - Na czym polegał jego wpływ na ludzi młodych? - zastanawiała się Halina Radacz, która skupiła się w swoim wystąpieniu na tym, jak wychowywać młodych idealistów. - Czy nie wywierał takiego wpływu dzięki temu, że w jego życiu nie było rozdziału między tym, co się mówi, a tym, co się robi? Dyskusja mniej obracała się wokół zaplanowanego tematu - wiosny i jesieni Kościoła, a bardziej wokół relacji między Kościołem i państwem oraz relacji między duchownymi i wiernymi. - Czy świeccy mogą wpływać na swój Kościół? - pytał ks. Niedałtowski. - W bardzo małym stopniu - odpowiadał Jacek Pałasiński. I niespodziewanie wypalił: - Najlepszym przykładem jest przesądzona już kandydatura następcy po arcybiskupie Gocłowskim w gdańskiej archidiecezji. Czy bierze ona pod uwagę opinie wiernych? Nawet w Watykanie dziwiono się tej kandydaturze, ale musiano zaakceptować wolę polskiego Episkopatu. Nazwisko następcy abp. Gocłowskiego nie padło, ale dla wszystkich obecnych było jasne, że Pałasiński potwierdził w ten sposób pogłoski o przesądzonej nominacji abp. Głodzia, który ponoć szykuje się już do przeprowadzki do Gdańska. - Zastanawiamy się głęboko, dlaczego ten właśnie kapłan będzie następcą księdza arcybiskupa - stwierdził Pałasiński. - Bywają takie momenty, kiedy świecki człowiek musi stanąć po stronie przyzwoitości a przeciwko Kościołowi. Mam takie osobiste odczucie, że taki moment przeżywamy w tej chwili - dodał dziennikarz. - Dlaczego ta nadzwyczajna posługa nie będzie kontynuowana, a zdecydowano się na rodzaj manifestacji przeciw temu, co arcybiskup Gocłowski reprezentował w swojej posłudze? Zastanawiam się - powiedział znany publicysta. Komentarzem dwóch tysięcy osób, zebranych w sali Filharmonii Bałtyckiej, były długo niemilknące oklaski dla abp. Gocłowskiego, rodzaj zbiorowego podpisu pod tą wizją Kościoła, jaką urzeczywistniał on jako gdański biskup. Ciekawie rozwinęła się dyskusja o języku, w jakim należy rozmawiać o Kościele, jego nauczaniu i związanych z nim światopoglądowych sporach. - Mnie na przykład mniej odpowiada ten sposób mówienia o homoseksualizmie, jaki proponuje Tony Kushner w swoich "Aniołach Ameryki" - mówił Andrzej Seweryn - a bardziej ten, jaki pamiętam z filmu "Filadelfia". Autorzy tego filmu wyciągali też ręce do osób o takiej wrażliwości, jaką ma na przykład moja matka - przekonywał znany aktor. W foyer filharmonii można było nabyć komplet książek, zawierających materiały z poprzednich Areopagów. Ich początkiem była podpisana w Gdańsku w 2000 roku Deklaracja Powinności Człowieka. Cykl debat dobiegł w tym roku końca, ponieważ omówiono już wszystkie artykuły tego dokumentu. Ale wielkie zainteresowanie, jakim co roku cieszą się areopagowe debaty, każe organizatorom myśleć o ciągu dalszym. Mówił o tym także na koniec spotkania abp Gocłowski. - Ta społeczność, jaką tworzy gdański Kościół, nie może pozwolić, by ta tradycja nie miała swojego przedłużenia - stwierdził.