Warszawa: Kościół św. Andrzeja Boboli sanktuarium narodowym

W homilii sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski bp Stanisław Budzik zachęcił wiernych do wytrwałości w wierze i odważnego jej wyznawania. Mszy św. przewodniczył metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz. Ks. Andrzej Bobola, jezuita i misjonarz (1591-1657), zginął, zamęczony okrutnie przez Kozaków w Janowie Poleskim koło Pińska na terenie dzisiejszej Białorusi. Został kanonizowany w 1938 r. Od 2002 jest patronem Polski. W ubiegłym roku biskupi nadali kościołowi, w którym znajdują się jego relikwie, tytuł sanktuarium narodowego, co dziś zostało uroczyście ogłoszone. Bp Budzik przypomniał w homilii trudne czasy XVII-wiecznej Rzeczypospolitej, gdy żył ks. Bobola - „nieustraszony głosiciel Ewangelii i apostoł jedności Kościoła Chrystusowego”. „Przeraża opis okrutnych cierpień, jakie oprawcy zadali św. Andrzejowi, gdy go mordowali” - dodał sekretarz episkopatu. Jednocześnie podkreślił, że przyszły święty potrafił pozyskiwać dla Kościoła coraz to nowych wyznawców, cierpiał z powodu podziału chrześcijan, pragnął zgromadzić ich w jednym Kościele, a jako wierny naśladowca Chrystusa, Dobrego Pasterza, oddał życie za swoje owce. Choć – jak zaznaczył bp Budzik – ks. Bobola zmarł trzy i pół wieku temu, to pozostaje on znakiem dla ludzi trzeciego tysiąclecia jako wzór niewzruszonej wiary, „która nie cofa się i nie łamie w obliczu największego cierpienia”. Przypominając hasło pielgrzymki Benedykta XVI do Polski sprzed dwóch lat: „Trwajcie mocni w wierze!" sekretarz Episkopatu ocenił, że także w naszych czasach wiara jest wystawiona na próbę. „Wiele jest sił w dzisiejszym świecie, które pragną wiarę ośmieszyć, podkopać, podważyć zaufanie do Kościoła, który wiarę głosi i wiary broni. My sami nosimy skarb wiary w glinianym naczyniu naszej słabości i niepewności" – mówił hierarcha. Zachęcił wiernych, by wzorem św. Andrzeja Boboli trwali w wierze, nigdy od niej nie odstąpili, odważnie ją wyznawali i żyli nią na co dzień. Andrzej Bobola urodził się 30 listopada 1591 roku w Strachocinie koło Sanoka. Mając 20 lat wstąpił do jezuitów w Wilnie, gdzie odbył studia. Pracował jako kaznodzieja, spowiednik, wychowawca młodzieży. Podejmował szczególne wysiłki na rzecz pojednania prawosławnych z katolikami. Po święceniach w 1622 jako misjonarz przemierzał rozległe obszary na terenie dzisiejszej Polski, Białorusi i Litwy, aby nieść Dobrą Nowinę ludziom opuszczonym i religijnie zaniedbanym. Uwieńczeniem jego życia było męczeństwo za wiarę, którą poniósł 16 maja 1657 roku w Janowie Poleskim. Kozacy, którzy najpierw zdobyli Pińsk, a następnie schwytali i okrutnie męczyli kapłana, w końcu powiesili go na rynku miejskim za nogi głową w dół i dobili szablą. Pius XI kanonizował go w Rzymie 17 kwietnia 1938 roku. Obecnie zachowane w całości relikwie św. Andrzeja spoczywają w sanktuarium pod jego wezwaniem w Warszawie na Mokotowie. 13 marca 2002 roku watykańska Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów na prośbę Prymasa Polski ustanowiła św. Andrzeja Bobolę drugorzędnym patronem Polski. Jego święto w polskim kalendarzu liturgicznym jest obchodzone 16 maja. Jest on patronem Polski obok św. Stanisława Kostki. Głównymi patronami są Najświętsza Maria Panna Królowa Polski, św. Wojciech biskup męczennik i św. Stanisław biskup męczennik. Św. Andrzej Bobola jest także głównym patronem metropolii warszawskiej oraz diecezji drohiczyńskiej i archidiecezji wileńskiej, diecezji łomżyńskiej, płockiej i warmińskiej.