Słowo Boże jest rzeczywistością żywą

XII Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów poświęcone „Słowu Bożemu w życiu i misji Kościoła” rozpocznie się w niedzielę, 5 października, Mszą św. w Bazylice św. Pawła za Murami o godz. 9.30. „Aby Synod Biskupów pomógł duszpasterzom i teologom, katechetom i animatorom, pełniącym posługę Słowa Bożego, odważnie przekazywać prawdy wiary w jedności z całym Kościołem” – taką intencję modlitwy na październik wyznaczył Benedykt XVI. Podczas niedzielnej modlitwy Anioł Pański Papież osobiście zaapelował o modlitwę w intencji Synodu Biskupów, który rozpocznie się w najbliższą niedzielę 5 października w Rzymie. „Słowo Boże w życiu i misji Kościoła” – to temat, który wybrał papież Benedykt XVI. – Niewątpliwy wpływ na wybór tematu obecnego Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów miał poprzedni Synod, z 2005 roku, poświęcony Eucharystii, która jest źródłem i szczytem życia oraz misji Kościoła – wyjaśnia abp Stanisław Gądecki, jeden z delegatów polskiego Episkopatu na Synod. – Temat ten w sposób naturalny domagał się dopełnienia w postaci refleksji synodalnej nad Słowem Bożym po to, aby po zgłębieniu stołu Chleba, pogłębić również znaczenie stołu Słowa Bożego – tłumaczy metropolita poznański i wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Synod o Słowie Bożym ma miejsce w Roku św. Pawła i „dlatego będzie mu towarzyszyć żywa pamięć o Apostole, który był przykładnym świadkiem i głosicielem Słowa Bożego i na zawsze pozostaje nauczycielem Kościoła” – czytamy w przygotowanym przed obradami dokumencie roboczym – „Instrumentum laboris”. Dokument, zredagowany przez Sekretariat Generalny Synodu na podstawie odpowiedzi nadesłanych z Episkopatów całego świata, ukazuje kierunki rozważań soborowych. Jak objaśnia abp Gądecki, po pierwsze koncentruje się na tożsamości Słowa Bożego według wiary Kościoła, po drugie ukazuje rolę Słowa Bożego w takich posługach jak homiletyka, liturgia, praca charytatywna, teologia i codzienne życie wierzących, po trzecie traktuje o ewangelizacji i katechezie, o miejscu słowa w posługach i formacji Ludu Bożego i o jego znaczeniu w dialogu ekumenicznym, chrześcijańsko-żydowskim i międzyreligijnym. Wśród odpowiedzi pasterzy można zauważyć wiele wspólnych treści, m.in. postulat „odważnej i twórczej pedagogiki przekazu, dostosowanej do naszych czasów (kultura, aktualne konteksty życia, komunikacja)”, co ma pomóc w uznaniu prymatu Słowa Bożego w życiu i misji Kościoła. Hierarchowie zauważają pragnienie wiernych, by słuchać Słowa Bożego, co widać poprzez podejmowane inicjatywy duszpasterskie, ale jednocześnie dostrzegają „zamieszanie w kwestiach prawd wiary dotyczących Słowa Bożego” i niedostatek materiałów ułatwiających lekturę Biblii. Wskazują też na potrzebę duszpasterstwa biblijnego, a także animacji biblijnej całego duszpasterstwa. Jak czytamy w „Instrumentum laboris”, pragnieniem wielu ojców synodalnych jest „aby ostateczny wkład Synodu nie był jedynie informacyjny, ale miał wpływ na życie, skłonił do zaangażowania, a Słowo Boże okazało się żywe, skuteczne, przenikające (por. Hbr 4,12) dzięki sięgającemu istoty rzeczy i zrozumiałemu dla ludzi językowi”.