Benedykt XVI na Placu Hiszpańskim

Składając wraz z rzymianami kwiaty przed figurą Matki Bożej, umieszczoną tam na kolumnie po ogłoszeniu przez Piusa IX w 1854 r. dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, Benedykt XVI nawiązał do kończących się 8 grudnia obchodów 150-lecia objawień w Lourdes. Na ich zamknięcie wybrano ten dzień, gdyż Maryja, objawiając się Bernadecie, przedstawiła się jej jako „Niepokalane Poczęcie”. Przyszła święta nie znała jeszcze ani nie rozumiała tego wyrażenia. Było to dopiero cztery lata po ogłoszeniu dogmatu. Na Placu Hiszpańskim Ojciec Święty wskazał, że w Maryi – mimo licznych problemów i dramatów dzisiejszego świata – znajdujemy nową nadzieję. Zapewnia nas Ona, że zwycięstwo miłości jest możliwe. „Niepokalana Dziewico! Chciałbym Ci w tej chwili zawierzyć szczególnie «maluczkich» naszego miasta: przede wszystkim dzieci, zwłaszcza ciężko chore, oraz młodzież cierpiącą niedostatek i konsekwencje trudnych sytuacji rodzinnych. Czuwaj nad nimi i spraw, by w dobroci i pomocy tych, którzy stają przy nich, mogli odczuć serdeczną miłość Boga! Zawierzam Ci, Maryjo, samotnych starców, chorych, imigrantów mających trudności z przystosowaniem, rodziny, którym nie starcza na utrzymanie, tych, którzy nie znajdują zatrudnienia czy stracili pracę konieczną, aby przeżyć. Naucz nas, Maryjo, solidarności z ludźmi w trudnościch. Pomóż nam rozwinąć żywsze poczucie dobra wspólnego, poszanowania dla tego, co publiczne. Spraw, byśmy czuli, że miasto – zwłaszcza nasze miasto Rzym – jest własnością wszystkich. Byśmy wszyscy sumiennie i z zaangażowaniem uczestniczyli w budowaniu społeczeństwa bardziej sprawiedliwego i solidarnego” – tymi słowami na Placu Hiszpańskim modlił się Benedykt XVI.