Anioł Pański: Wojna i nienawiść nie rozwiązują problemów

Za KAI publikujemy pełny tekst przemówienia: Drodzy bracia i siostry! Liturgia proponuje nam dziś znów do medytacji tę samą ewangelię, która była głoszona w dniu Bożego Narodzenia, to znaczy Prolog św. Jana. Po wrzawie, jaką w ubiegłych dniach wywołała pogoń za prezentami, Kościół ponownie wzywa nas do kontemplacji tajemnicy Narodzin Chrystusa, ażeby jeszcze lepiej pojąć ich głębokie znaczenie i wagę dla naszego życia. Mamy do czynienia ze wspaniałym tekstem, który przynosi oszałamiającą syntezę całej chrześcijańskiej wiary. Zaczyna z wysoka: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo” (J 1, 1); a oto nowość niesłychana i po ludzku niepojęta: „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1, 14a). Nie jest to figura retoryczna, ale doznane przeżycie! Mówi o nim Jan, naoczny świadek: „I oglądaliśmy Jego chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy” (J 1, 14b). Nie są to uczone słowa jakiegoś rabina czy doktora prawa, lecz żarliwe świadectwo skromnego rybaka, który zafascynowany w młodości Jezusem z Nazaretu, w ciągu trzech lat wspólnego życia z Nim i z pozostałymi apostołami zaznał Jego miłości – do tego stopnia, ażeby określić się „uczniem, którego Jezus umiłował” – widział Jego śmierć na krzyżu i pojawienie się po zmartwychwstaniu, a potem wraz z innymi otrzymał Jego Ducha. Z całego tego doświadczenia, rozważanego w swoim sercu, Jan wyciągnął głęboką pewność: Jezus jest wcieloną Bożą Mądrością, to Jego przedwieczne Słowo, które stało się śmiertelnym człowiekiem. Dla prawdziwego Izraelity, który zna Pismo Święte, nie jest to niedorzecznością, owszem stanowi kompendium całego Starego Przymierza: w Jezusie Chrystusie osiąga pełnię tajemnica Boga, który przemawia do ludzi jak do przyjaciół, który ukazuje się Mojżeszowi w Prawie, mędrcom i prorokom. Znając Jezusa, będąc z Nim, słuchając Jego przepowiadania i widząc znaki, jakie czynił, uczniowie rozpoznali, że w Nim realizowało się całe Pismo. Jak stwierdzi później jeden z autorów chrześcijańskich: „Całe boskie Pismo stanowi jedną księgę, a tą jedyną księgą jest Chrystus, mówi ono o Chrystusie i znajduje w Chrystusie swoje wypełnienie” (Hugo od św. Wiktora, „De arca Noe”, 2, 8). Każdy mężczyzna i każda kobieta muszą znaleźć głęboki sens swojego życia. Do tego zaś nie wystarczają książki, nawet Pismo Święte. Dzieciątko z Betlejem ukazuje nam i przekazuje prawdziwe „oblicze” Boga dobrego i wiernego, który miłuje nas i nie opuszcza nawet w chwili śmierci. „Boga nikt nigdy nie widział – kończy swój Prolog Jan – Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył” (J 1, 18). Pierwszą, która otworzyła serce i kontemplowała „Słowo, które stało się ciałem”, była Maryja, Matka Jezusa. Skromna dziewczyna z Galilei stała się w ten sposób „stolicą Mądrości”! Podobnie jak apostoł Jan, tak każdy z nas wezwany jest, by „wziąć Ją do siebie” (J 19, 27), ażeby poznać dogłębnie Jezusa i doświadczyć Jego wiernej i niewyczerpanej miłości. Oto moje życzenie dla każdego z was, bracia i siostry, na początku tego nowego roku. [po modlitwie:] Patriarchowie i Głowy Kościołów chrześcijańskich Jerozolimy, we wszystkich Kościołach Ziemi Świętej, wzywają dziś wiernych do modlitwy o zakończenie konfliktu w Strefie Gazy oraz do błagania o sprawiedliwość i pokój dla swej ziemi. Przyłączam się do nich i także proszę was, byście uczynili to samo, wspominając - jak mówią oni - „ofiary, rannych, tych, którzy mają złamane serce, którzy żyją w niepokoju i strachu, ażeby Bóg im błogosławił, obdarzając pocieszeniem, cierpliwością i pokojem, które od Niego pochodzą”. Dramatyczne doniesienia, jakie napływają do nas z Gazy, pokazują, że odrzucenie dialogu prowadzi do sytuacji, które niewymownie pogarszają sytuację ludności, będącej raz jeszcze ofiarą nienawiści i wojny. Wojna i nienawiść nie są rozwiązaniem problemów. Potwierdza to także najnowsza historia. Módlmy się zatem, ażeby Dzieciątko w żłobie natchnęło władze i odpowiedzialnych po obu stronach frontu, izraelskiej i palestyńskiej, do natychmiastowego położenia kresu obecnej tragicznej sytuacji. [po polsku:] W duchu radości okresu Bożego Narodzenia i Nowego Roku pozdrawiam serdecznie Polaków. „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę… Tym, którzy Je przyjęli dało moc, by stali się dziećmi Bożymi” (por. J 1, 14. 12) Jesteśmy tego świadkami i uczestnikami. Niech Jezus, Wcielone Słowo Boga, prowadzi was w nowym roku i wam błogosławi.