Osoby konsekrowane otaczają szczególną troską życie

Istotą posługi zakonów jest także troska o życie duchowe, stąd wiele z nich ukierunkowanych jest na działalność duszpasterską: prowadzenie rekolekcji i misji parafialnych czy rekolekcji zamkniętych, katechizację dzieci i młodzieży, ojcowie pełnią codziennie posługę w konfesjonale. – Naszym zadaniem jest troszczenie się o Ducha. Otaczamy życie modlitwą – wskazuje m. Weronika Sowulewska, przeorysza kamedułek ze Złoczowa i przewodnicząca Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zakonów Klauzurowych. Wyjaśnia, że do klasztorów ludzie nadsyłają wiele próśb o modlitwę za rodziny i za dzieci nienarodzone, siostry również podejmują modlitwę duchowej adopcji dzieci poczętych i ekspiacje za aborcje. – Grzech aborcji bezpośrednio uderza w tajemnicę Wcielenia, a w konsekwencji w tajemnice wiary, w tajemnicę Eucharystii, w tajemnicę zbawienia. Dlatego czujemy się w sposób szczególny powołane do tej ekspiacji – tłumaczy m. Sowulewska. Siostry klauzurowe m.in. w sylwestra, kiedy inni się bawią, modlą się leżąc krzyżem i prosząc o przebłaganie za grzechy popełnione przez ludzi w kończącym się roku. Modlą się także o Boże błogosławieństwo, zdrowie i szczęście wszystkich ludzi. Bp Kazimierz Gurda wskazuje także, że osoby konsekrowane na przestrzeni dziejów Kościoła z wielkim szacunkiem podchodziły do świata stworzonego. A zatem troska o życie ma bardzo szeroki kontekst. Jako przykład wymienia św. Franciszka z Asyżu. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że franciszkanie obecnie prowadzą w Polsce Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu, którego zadaniem jest „być głosem ekologów w strukturach Kościoła katolickiego oraz chrześcijańskim głosem wśród ekologów”. Osoby konsekrowane to nie tylko zakonnicy, bracia i siostry zakonne, ale i osoby żyjące w instytutach świeckich, a także prowadzące indywidualne formy życia konsekrowanego, jak dziewice i wdowy konsekrowane. – Bogu niech będą dzięki za osoby konsekrowane, które będąc „miłośnikami życia”, wnoszą w naszą społeczność wrażliwość i szacunek dla życia biologicznego, są zaangażowane w obronę i promocję życia ludzkiego oraz przyczyniają się do wzrostu życia Bożego w nas – mówi bp Gurda, apelując, by w Dzień Życia Konsekrowanego szczególnie, ale i przez cały rok wokół powołanych do życia konsekrowanego tworzyć klimat modlitwy, zaufania i wdzięczności. Od kilku lat w Dzień Życia Konsekrowanego w kościołach odbywa się zbiórka na rzecz zakonów klauzurowych. Pierwszy raz Kościół powszechny obchodził Dzień Życia Konsekrowanego w 1997 roku. Jan Paweł II ustanowił go, widząc, że w Rzymie od kilkudziesięciu lat święto 2 lutego, kiedy przypada Ofiarowanie Pańskie, gromadziło spontanicznie wokół papieża oraz pasterzy diecezji licznych członków Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.