Rekomendacje zespołu bioetycznego (fragment dokumentu)

4 Regulacja w zakresie dopuszczalności wspomaganego zapłodnienia powinna uwzględniać następujące założenia: 4.1. Każdy człowiek ma prawo, niezależnie od swego stanu cywilnego, w przypadku niezamierzonej bezdzietności, do pomocy lekarskiej, zgodnej z aktualnym stanem wiedzy i techniki medycznej. 4.2. Zapłodnienie zewnątrzustrojowe (in vitro), podobnie jak i wewnątrzustrojowe (in vivo), zarówno autologiczne, jak i allogeniczne, jest dopuszczalnym sposobem terapeutycznej pomocy w przypadkach niezamierzonej bezdzietności. Wybór metody powinien być uzależniony od wskazań medycznych i życzeń pacjentów. 4.3. Regulacja prawna dotycząca leczenia niezamierzonej bezdzietności powinna uwzględniać dobro dziecka urodzonego w wyniku stosowania technik medycznie wspomaganego rozrodu oraz uzasadniony interes społeczny, a także zapewniać wysoki poziom usług i usuwać bariery w dostępie do osiągnięć nauki i techniki w tej dziedzinie. 4.4. Zasady pobierania komórek rozrodczych od żywych dawców powinny być zróżnicowane, w zależności od tego, czy chodzi o pobranie komórek rozrodczych w celu bezpośredniego użycia oraz w ramach dawstwa partnerskiego, czy też w celu zastosowania allogenicznego. 4.5. W przypadku sztucznego zapłodnienia allogenicznego powinna być zachowana anonimowość dawców komórek rozrodczych oraz dawców i biorców zarodków. 4.6. Liczba tworzonych zarodków powinna być podyktowana indywidualnymi wskazaniami medycznymi oraz zależeć od planów rozrodczych dawców gamet. 4.7. Tworzenie zarodków nadliczbowych i ich kriokonserwacja powinny być dopuszczalne, do czasu upowszechnienia się równie skutecznej metody alternatywnej. 4.8. Prowadzenie uzasadnionej medycznie genetycznej diagnostyki pre-implantacyjnej zarodków powinno być dozwolone i może prowadzić do rezygnacji z implantacji niektórych zarodków. 4.9. Zarodek niewykorzystany przez dawców gamet może być za ich zgodą implantowany innej osobie. 4.10. Każda osoba powinna mieć możliwość skorzystania z technik mrożenia materiału rozrodczego na wypadek utraty płodności. 4.11. Procedura zapłodnienia in vitro materiałem biologicznym zmarłego dawcy powinna być dopuszczalna, na żądanie kobiety, pod warunkiem wyrażenia przez dawcę nasienia przed śmiercią takiego życzenia. 5. Świadczenia zdrowotne związane z procedurami wspomaganej medycznie prokreacji powinny być finansowane ze środków publicznych, w zakresie określonym w ustawie. 6. Działalność w zakresie wspomaganego zapłodnienia oraz pobierania, testowania, przetwarzania, przechowywania oraz udostępniania komórek rozrodczych lub zarodków do bezpośredniego użycia oraz dawstwa partnerskiego prowadzą ośrodki leczenia niezamierzonej bezdzietności, po uzyskaniu pozwolenia właściwego organu. 7. Należy powołać Krajowe Centrum Leczenia Niezamierzonej Bezdzietności podległe ministrowi właściwemu ds. zdrowia. Do zadań Krajowego Centrum Leczenia Niezamierzonej Bezdzietności powinno należeć, w szczególności, sprawowanie nadzoru specjalistycznego nad ośrodkami leczenia niezamierzonej bezdzietności oraz kontrolowanie tych ośrodków. 8. Działalność w zakresie gromadzenia, przetwarzania, przechowywania oraz udostępniania komórek rozrodczych i zarodków do wykorzystania allogenicznego powinna zostać powierzona uprawnionym bankom tkanek i komórek. 9. Kierownicy banków tkanek i komórek oraz ośrodków leczenia niezamierzonej bezdzietności powinni być zobowiązani do wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za zapewnienie przestrzegania wymogów dotyczących pobierania komórek rozrodczych, kryteriów doboru dawców itp. Osoba ta ponadto powinna być zobowiązana do informowania Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek oraz Krajowego Centrum Leczenia Niezamierzonej Bezdzietności o każdym przypadku zaistnienia zdarzenia niepożądanego. 11. W celu monitorowania należytego funkcjonowania ośrodków leczenia niezamierzonej bezdzietności oraz banków tkanek i komórek należy utworzyć krajowy rejestr ds. wspomaganej medycznie prokreacji . Rejestr ten powinno prowadzić Krajowe Centrum Leczenia Niezamierzonej Bezdzietności. Podpisali: Prof. dr hab. Ewa Bartnik, Prof. dr hab. Jacek Hołówka, Prof. dr hab. Zbigniew Szawarski, Prof. dr hab. Jacek Zaremba, Prof. dr hab. Eleonora Zielińska