Abp Tomasi o konwencji w sprawie zakazu tortur

Szef watykańskiej delegacji na spotkanie zajmującego się tym problemem komitetu ONZ przedstawił odnośny raport.

Abp Tomasi przypomniał, że Stolica Apostolska przystąpiła do rzeczonej Konwencji w 2002 r. Uczyniono to z oczywistym przekonaniem, że odnosić się ona będzie do suwerennego podmiotu, jakim jest Państwo Watykańskie. Z kolei racją przystąpienia było wyrażenie moralnego poparcia obrony tego wszystkiego, co dotyczy osoby, tak jak jest określona w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.

Stały przedstawiciel Watykanu przy ONZ wskazał, że konwencja jest ważnym instrumentem w walce z naruszaniem godności człowieka. „W tym duchu Stolica Apostolska pragnie udzielać moralnego wsparcia i współpracy społeczności międzynarodowej, by przyczynić się do wyeliminowania stosowania tortur, które jest niedopuszczalne i nieludzkie” – przypomniał abp. Tomasi. Dużą część wystąpienia hierarcha poświęcił precyzacji odrębności różnych podmiotów określanych potocznie przymiotnikiem „watykański”.

Stolica Apostolska jako podmiot wspólnoty międzynarodowej jest powiązana z terytorium utworzonego w 1929 r. Państwa Watykańskiego, ale też od niego różna. Powołano je wówczas do życia, by skuteczniej zagwarantować duchową i moralną misję Stolicy Apostolskiej. Jednak system prawny Państwa Watykańskiego jest autonomiczny względem systemu prawnego Kościoła katolickiego.

Nie wszystkie normy prawa kanonicznego odnoszą się do zarządu terytorium watykańskim. System penitencjarny w tym maleńkim kraju jest ściśle określony przez Traktaty Laterańskie i korzysta w pewnych przypadkach z prawnej asystencji państwa włoskiego. Mimo jednak tak niewielkiego terytorium rocznie przemieszcza się przez Watykan ok. 18 mln pielgrzymów i turystów, jednak procent zarejestrowanych aktów kryminalnych i przestępstw jest znikomy.

Precyzując odmienność różnych podmiotów abp Tomasi podkreślił, że Stolica Apostolska nie ma jurysdykcji prawnej, w rozumieniu postanowień Konwencji o zakazie stosowania tortur, nad wszystkimi członkami Kościoła katolickiego. „Osoby, które mieszkają w danym kraju, znajdują się pod jurysdykcją prawowitych władz tego kraju. Podlegają zatem prawu krajowemu i konsekwencjom z tego wynikającym. Władze państwowe są zobowiązane do ochrony, a gdy jest to konieczne, do ścigania osób podlegających ich jurysdykcji. Taką samą władzę Stolica Apostolska sprawuje nad tymi, którzy mieszkają w Państwie Watykańskim, zgodnie z jego własnym prawem” – podkreślił papieski przedstawiciel przy ONZ.

„Moja delegacja uważa, że Stolica Apostolska spełniła w dobrej wierze zobowiązania przyjęte w ramach Konwencji, ponieważ zintegrowała swoje wartości i zasady z prawodawstwem Państwa Watykańskiego, zgodnie z określonym i wyjątkowym charakterem tego państwa” – dodał abp Tomasi. Wskazał także, że odegrała ona i nadal będzie pełnić szczególną rolę w promowaniu na szczeblu globalnym określonych wartości. Dotyczy to także praw człowieka chroniących godność każdej osoby, co jest niezbędnym elementem przyjaznych relacji między narodami i zapewnienia pokoju na świecie.