W nowym "Gościu"

W "Gościu" także:

Pióra dobrego nie mam… [Ewa Czaczkowska]

Jest najpopularniejszą i najczęściej tłumaczoną na języki obce polską książką na świecie. Swój „Dzienniczek” s. Faustyna zaczęła pisać w 1933 roku na polecenie ks. Sopoćki ponieważ jej spowiedzi stały się bardzo długie. Zlecił więc s. Faustynie spisywać to wszystko, co dzieje się w jej duszy. Ksiądz Sopoćko, polecenie to wydał, aby móc spokojnie, bez pośpiechu i na chłodno analizować to, co pisała niezwykła zakonnica, okrzyknięta Sekretarką Bożego Miłosierdzia. Do tego numeru „Gościa” dołączona jest płyta z pierwszą częścią „Dzienniczka” w formie audiobooka. Kolejne części ukażą się 14 września i 5 października.

Do góry nogami [Marcin Jakimowicz]

„Przewraca wszystko do góry nogami” – pisze Marcin Jakimowicz o tym, jaki wpływ miała lektura „Dzienniczka” siostry Faustyny na życie kilku mężczyzn. Jakimowicz przedstawia m.in. przypadek Romana Kluski. „W więzieniu wydaje się, że człowiek zwariuje. Cały świat mi się zawalił, runęło wszystko w co wierzyłem. To, że istnieje jakaś sprawiedliwość, że policja goni złodziei, że prokuratura działa wedle prawa. Dziś wiem jedno: gdyby nie ten „Dzienniczek”, nie było by mnie tutaj. Uratował mi życie” – mówi Kluska. „Jakim ja byłem szczęściarzem, że kiedyś miałem wypadek na nartach i musiałem spędzić trzy tygodnie w łóżku. Że obok łóżka znalazłem pewną książeczkę...”.

W obronie małżeństwa [ks. Tomasz Jaklewicz]

Kardynał Walter Kasper wyszedł z propozycją, żeby rozwiedzionych żyjących w nowym związku dopuścić do Komunii Świętej. Propozycja wywołała szeroką dyskusję. Surowo skrytykowała ją m.in. Margaret Gallagher – amerykańska publicystka, szefowa think-tanku zajmującego się obroną praw małżeństw. Solidną krytyczną analizę przeprowadzili także dominikanie na łamach tomistycznego przeglądu „Nova et vetera”. Jakie konsekwencje wypływają z propozycji kard. Kaspera? Na to pytanie odpowiada w swoim artykule ks. Tomasz Jaklewicz.

Duchowy reset [Weronika Pomierna]

Współcześnie wielu świeckich zamyka się na kilka dni w klasztorach. Coraz więcej zgromadzeń zakonnych proponuje taką formę spędzania czasu. Skąd taka tendencja i czemu przybiera na sile? Autorka pokazuje to na przykładzie Anny Golędzinowskiej, Michała Kondrata oraz Radosława Pazury.