Hiszpania: Wielkośrodowa amnestia

Okoliczności nadania przywileju sięgają 1759 r. Malaga została dotknięta straszliwą epidemią dżumy. Nie nadążano z grzebaniem zmarłych, a beznadzieja ogarnęła mieszkańców miasta. Wówczas to skazańcy z więzienia, które znajdowało się na dzisiejszym Placu Konstytucji, poprosili władze o możliwość wyjścia w procesji z figurą Jezusa z pobliskiego klasztoru. Wobec odmowy władz, więźniowie zbuntowali się, porwali figurę i - nie zrzucając kajdan ani łańcuchów - przeszli w procesji ulicami miasta, które najbardziej zostały dotknięte zarazą. Następnie spokojnie wrócili do więzienia. Według tradycji nikt więcej nie umarł w mieście na dżumę. Król Karol III na wiadomość o tym wydarzeniu udzielił Bractwu Nuestro Padre Jesús El Rico specjalnego przywileju uwolnienia jednego więźnia w Wielką Środę. Każdego roku władze więzienne prowincji Malaga wybierają trzech kandydatów i przesyłają ich nazwiska do Rady Ministrów. Podczas ostatniego posiedzenia przed Wielkim Tygodniem wybiera ona tego, który ma zostać wypuszczony na wolność. Sam moment uwolnienia jest niezwykle uroczysty i wzruszający. Należy podkreślić, że katolicki wolontariat duszpasterstwa więziennego i diecezjalna Caritas dokładają wszelkich starań, aby pomóc więźniowi w powrocie do normalnego życia. M. Raczkiewicz CSsR