Odpusty na Rok Kapłaństwa

Odpusty dotyczą w pierwszym rzędzie kapłanów, którzy kiedykolwiek „w skrusze serca” odmówią pobożnie przynajmniej jutrznię i nieszpory przed wystawionym publicznie Najświętszym Sakramentem oraz sprawować będą sakramenty, zwłaszcza spowiadać. Tym udzielony zostanie odpust zupełny, który można ofiarować także za zmarłych kapłanów pod warunkiem przystąpienia do spowiedzi, Stołu Pańskiego oraz odmówienia modlitwy według intencji Ojca Świętego. Natomiast odpust cząstkowy, także możliwy do ofiarowania za zmarłych kapłanów, obejmie za każdym razem tych duchownych, którzy pobożnie odmówią przepisane modlitwy o uświęcenie życia i kapłańskiej pracy. Odpusty związane z Rokiem Kapłaństwa obejmą także pozostałe grupy wiernych. Każdy ochrzczony może w tym czasie uzyskać odpust zupełny, jeśli „w skrusze serca” weźmie udział we Mszy św., ofiarując tego dnia modlitwy i dobre uczynki w intencji kapłanów, „aby Pan Jezus kształtował ich według swego Serca”. Odpust ten związany jest z warunkiem spowiedzi sakramentalnej i modlitwy według intencji Ojca Świętego, a także z konkretnymi datami: dniem otwarcia i zamknięcia Roku Kapłaństwa (19 czerwca 2009 i 2010 r.), 150. rocznicą śmierci św. Jana Vianneya (4 sierpnia 2009 r.), każdym pierwszym czwartkiem miesiąca oraz innymi dniami wyznaczonymi przez poszczególnych ordynariuszy. Odpust zupełny obejmuje także pod zwykłymi warunkami osoby w podeszłym wieku i chore, które nie mogą wyjść z domu, jeśli odmówią we wspomniane wyżej dni modlitwy o uświęcenie kapłanów i ofiarują w tej intencji, przez wstawiennictwo Maryi, Królowej Apostołów, swoje cierpienia. Z kolei odpust cząstkowy można uzyskać, odmawiając pięć razy Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu, bądź inną uznaną modlitwę do Serca Pana Jezusa w intencji uświęcenia kapłanów. W dekrecie Penitencjarii Apostolskiej zachęca się, aby odnośne nabożeństwa, Msze i spowiedzi prowadzili kapłani przeznaczeni do pracy duszpasterskiej w katedrach i kościołach parafialnych, z którymi związane są odpusty zupełne.