Propozycje do synodalnej adhortacji

Dominują w nim kwestie dotyczące pojednania i pokoju. Mówiąc o relacjach z innymi religiami, szczególnie z islamem, biskupi upominają się o wolność kultu i przestrzegają przed upolitycznieniem religii. Apelują też do Kościoła, aby stawił czoła praktykom ezoterycznym i magicznym. Wiele miejsca ojcowie synodalni poświęcają problematyce rozwoju. Wzywają ponownie do powstrzymania migracji najlepiej wykształconej warstwy społeczeństwa. Ponownie postulują anulowanie zadłużenia zagranicznego. Pozytywnie odnoszą się do mikrokredytów. Wspominają też o ochronie środowiska, handlu bronią, obronie praw migrantów, których nie wolno traktować jak przestępców.

W propozycjach jest również mowa o globalizacji. Powinna ona być solidarna i respektować zasady moralne. O zasobach naturalnych Afryki powinno się decydować na miejscu. Synod potępia grabieżczą działalność firm międzynarodowych. Ten wciąż jeszcze prowizoryczny dokument wypowiada się też w obronie rodziny. Zagraża jej w szczególności banalizowanie aborcji i niedocenianie macierzyństwa. W tym kontekście wspomina się również o potrzebie ochrony kobiet, dzieci, młodych, niepełnosprawnych. Wiele miejsca poświęcono w propozycjach epidemii AIDS. Jej przezwyciężenie nie jest kwestią czysto farmaceutyczną, zauważyli biskupi, podkreślając znaczenie wierności małżeńskiej. Ojcowie synodalni apelują, by Afrykańczycy mogli korzystać z tych samych leków, co reszta świata. W dokumencie wspomniano również o karze śmierci i nadziejach na jej całkowite zniesienie.

W propozycjach dotyczących seminarzystów podkreślono potrzebę dbania o czystość ich intencji. Mówiąc w końcu o kapłanach, biskupi zaapelowali, aby kształtowali swe życie na wzór Chrystusa, pamiętając o zobowiązaniu do czystości i modlitwy. Ostatnia propozycja dotyczy mediów. Biskupi życzą sobie większej obecności Kościoła na tym polu, a także bardziej etycznych dziennikarzy.