Szwecja: Święcenia dwóch biskupek

W najbliższą niedzielę, dnia 8 listopada 2009 r. o godzinie 11.00 Prymas Szwecji i Arcybiskup Luterańskiego Kościoła Szwecji dokona święceń biskupich (po szwedzku: „Biskopsvigningen”) dwóch kobiet na biskupów Kościoła Szwedzkiego. Są to:

• dr teol. Tuulikki Koivunen Bylund, (Finka z pochodzenia, dotychczasowa proboszcz katedry uppsalskiej), wyświęcana dla powstałej w r. 1647 diecezji Härnösands, jako jej 25 biskup (pierwsza kobieta);
• Eva Brunne, dla powstałej w roku 1942 diecezji sztokholmskiej, jako jej 8 biskup (druga kolejna kobieta po Karolinie Krook (1988-2009)).

Dla Szwedów i krajów gdzie w protestantyzmie od 50 laty (1958) są ordynowane kobiety oraz od kilku lat także biskupki fakt ten nie budziłby żadnej kontrowersji, gdyby nie to, że przyszła biskup diecezji sztokholmskiej Eva Brunne przyznaje się do związku partnerskiego z kobietą-księdzem Gunillą Linden. Mają trzyletniego synka (adoptowany?).

Fakt ten spowodował wielką dyskusję i burzę w chrześcijaństwie. W roku 1996 Kościół Szwedzki podpisał bowiem z 11 Kościołami Anglikańskimi i Luterańskimi deklarację o wspólnocie ołtarza i ambony, na mocy której wzajemnie uznaje się święcenia biskupie, księży i diakonów, a każdy z Kościołów Członkowskich posyła na konsekrację biskupią swego przedstawiciela. Tym razem niektóre Kościoły postanowiły tę konsekrację zbojkotować, dając wyraz swojemu brakowi akceptacji dla tego faktu.

Zaproszenie prymasa Szwecji przyjęły Kościoły z Filipin, Południowej Afryki, Wysp Owczych i Danii, Kościoły z Niemiec (EKD), Finlandii i Norwegii poślą jedynie zastępców (Norwedzy tego dnia mają również święcenia biskupie u siebie), a odmówiły przyjęcia zaproszenia Kościoły Litwy, Estonii, Islandii, Łotwy, Słowacji, Etiopii, Kościoła Anglikańskiego i Światowej Federacji Luterańskiej.

Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce i inne Kościoły luterańskie (np. Kościoły Czech) nie otrzymały prawdopodobnie zaproszenia, bo nie są członkami ani Deklaracji z Porvoo, ani też Kościołami partnerskimi diecezji Sztokholm i Härnösands.

Arcybiskup Anders Wejryd ma w tych dniach wiele problemów, gdyż nie tylko niektóre Kościoły luterańskie i Kościół Anglikański odmówiły udziału w święceniach biskupich najbliższej niedzieli, ale do Uppsali nadchodzi wiele protestów z całego świata. Ostro przeciw Synodowi Kościoła zaprotestowali emerytowani biskupi: Gunnar Weman, ktory był w latach 1993-1997 arcybiskupem Uppsali, oraz Björn Fjärstedt, który w latach 1991-2003 był biskupem Visby (Gotlandia).

Jako że nie zawsze większość ma rację, niektórzy czynni luterańscy biskupi Szwecji są odmiennego zdania aniżeli większość w Synodzie.

Spraw wiary i moralności chrześcijańskiej nie można mierzyć miarą większości, gdyż Biblia uczy, że bardziej należy słuchać Boga aniżeli ludzi, choćby stanowili większość, bardziej należy słuchać Bożych przykazań, aniżeli ludzkich rozporządzeń. Dlatego Marcin Luter powiedział: „Nawet sobory mogą się mylić!”, a luterański Biskup Turyngii Erich Leich swego czasu wypowiedział znamienne zdanie: „Kościół jest dla wszystkich, ale nie dla wszystkiego!”

Dlatego też niektórzy pytają: „Quo vadis ecclesia?” – „Quo vadis ecclesia Svenska?”