Benedykt XVI o św Antonim Padewskim

Ojciec Święty zaznaczył, iż współczesna gospodarka dla swego sprawnego funkcjonowania potrzebuje etyki przyjaznej człowiekowi. Wezwał kapłanów i diakonów do starannego przygotowania kazań i homilii. Polaków Benedykt XVI zapewnił o swej modlitwie w intencji chorych. W auli Pawła VI zgromadziło się ok. 9 tys. wiernych.

Papież podkreślił wkład św. Antoniego w rozwój duchowości franciszkańskiej. Zaznaczył, iż św. Antoni zdawał sobie sprawę ze słabości natury ludzkiej, skłonności do upadku. Głosił on szczególnie, iż tylko dusza, która się modli może dokonać postępu w życiu duchowym.


Ojciec Święty przypomniał, że na początku XIII wieku, w kontekście odrodzenia miast i rozkwitu handlu wzrastała liczba ludzi nieczułych na potrzeby biednych. Dlatego Antoni „wzywa wiernych do refleksji o prawdziwym bogactwie, to znaczy bogactwie serca, które czyniąc ludzi dobrymi i miłosiernymi, gromadzi skarby dla nieba". "To nauczanie jest dziś bardzo ważne, gdy kryzys finansowy i głęboka nierówność gospodarcza prowadzą do zubożenia wielu ludzi i stwarzają warunki nędzy” – powiedział Benedykt XVI

Ojciec Święty podkreślił, iż św. Antoni nieustannie umieszczał Chrystusa w centrum życia i myśli, działania i przepowiadania. Wskazał, iż innym typowym rysem duchowości franciszkańskiej jest „Chrystocentryzm”. Chętnie kontempluje ona i zachęca do kontemplacji tajemnic człowieczeństwa Chrystusa, a zwłaszcza Narodzenia Pańskiego. „Także wizja krucyfiksu stanowi dla niego inspiruje go do wdzięczności wobec Boga oraz szacunku dla ludzkiej godności, tak aby zarówno wierzący jak i niewierzący mogli w nim znaleźć znaczenie ubogacające ich życie” – stwierdził papież. Podkreślił także znaczenie obrazu Ukrzyżowanego dla naszej kultury, naszego humanizmu zrodzonego z wiary chrześcijańskiej. „Właśnie spoglądając na krucyfiks widzimy, jak wielka jest godność i wartość człowieka. W żadnym innym punkcie, jak mówił Antoni nie można tak dobrze zrozumieć, dlaczego postrzega nas godnymi Jego cierpienia. W ten sposób cała nasza ludzka godność ujawnia się zwierciadle Ukrzyżowanego, a spojrzenie nań jest źródłem uznania ludzkiej godności” – zaznaczył Ojciec Święty.

Nawiązując do roku kapłańskiego Benedykt XVI zachęcił do modlitwy za kapłanów i diakonów, aby troskliwie wypełniali posługę przepowiadania i aktualizacji Słowa Bożego wiernym, zwłaszcza poprzez homilie liturgiczne. Wyraził pragnienie, aby kazania były „skuteczną prezentacją odwiecznego piękna Chrystusa, tak właśnie jak zalecał św. Antoni”. „Niech św. Antoni z Padwy, tak bardzo czczony przez wiernych, oręduje za całym Kościołem, a zwłaszcza za tymi, którzy poświęcili się nauczaniu, aby czerpiąc inspirację z jego przykładu troszczyli się o połączenie zdrowej nauki z szczerą i żarliwą pobożnością oraz zwięzłością przekazu” - stwierdził Ojciec Święty.

Papieską katechezę streścił po polsku ks. prałat Sławomir Nasiorowski z watykańskiego Sekretariatu Stanu:
"Święty Antoni z Padwy, to jeden z najbardziej znanych świętych w Kościele katolickim. Ur. się w Lizbonie w 1195 r. Zmarł w Arcella koło Padwy w roku 1231. Rozwój intelektualny i duchowy zawdzięcza kanonikom regularnym św. Augustyna z Lizbony, wśród których rozpoczynał życie monastyczne. Męczeńska śmierć 5 misjonarzy franciszkańskich w Afryce wpłynęła na jego decyzję wstąpienia do nowo założonego zakonu Braci Mniejszych, w którym przyjął imię Antoni. Zgodnie ze swoim pragnieniem został wysłany na misje do Maroka. Niestety choroba zmusiła go do powrotu. Po kapitule generalnej w Asyżu i spotkaniu ze św. Franciszkiem, przełożeni skierowali go do posługi kaznodziejskiej, którą gorliwie pełnił we Włoszech i Francji. Był jednym z najbardziej znanych teologów. W oparciu o system teologii św. Augustyna zainicjował rozwój teologii franciszkańskiej. Już w rok po śmierci, w 1232 r., papież Grzegorz IX ogłosił go świętym. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę pism teologicznych i kaznodziejskich. Do najbardziej znanych należą „Kazania niedzielne” i „Kazania o świętych”. Z uwagi na zawarte w nich bogactwo duchowe papież Pius XII w 1946 r. ogłosił go Doktorem Kościoła (doctor evangelicus). W swoim przepowiadaniu św. Antoni wiele uwagi poświęcił modlitwie, pielęgnowaniu miłości do Boga, potrzebie odnowy życia duchowego, Eucharystii, męce Chrystusa, tematyce z zakresu mariologii. Piętnował pogoń za zbytkiem i skąpstwo. W trafny sposób ukazywał ówczesną sytuację ekonomiczną i społeczną. Prośmy, by ten święty, otaczany szczególną czcią wiernych, wspierał także współczesny Kościół swoim orędownictwem.