Upamiętnią siostry ratujące żydowskie dzieci

Kamień węgielny pod Muzeum Ratowania Dzieci Żydowskich im. m. Matyldy Getter zostanie poświęcony 8 sierpnia przy ul. Hożej 53 w Warszawie. Data uroczystości nie jest przypadkowa - w tym dniu upływa 50 lat od śmierci m. Matyldy Getter, przełożonej warszawskiej prowincji Zgromadzenia Franciszkanek Rodziny Maryi, która w czasie okupacji kierowała ratowaniem kilkuset żydowskich dzieci oraz osób dorosłych.

Uroczystości upamiętnienia m. Getter rozpoczną się modlitwą i poświęceniem tablicy pamiątkowej na jej grobie w kwaterze zgromadzenia na Powązkach.

Później uroczystości będą kontynuowane przy ul. Hożej, gdzie zostanie poświęcony kamień węgielny pod przyszłe muzeum i gdzie zostanie zaprezentowana wystawa mobilna poświęcona m. Getter. Historyk i archiwistka zgromadzenia s. Teresa Antonina Frącek wygłosi prelekcję o bohaterskiej zakonnicy, zaś autorka projektu muzeum Ewa Świder-Grobelna zaprezentuje koncepcję placówki.

Muzeum będzie zlokalizowane w nowo wybudowanym budynku oraz w piwnicach klasztoru, w którym w czasie okupacji niemieckiej mieścił się dom prowincjalny zgromadzenia. Klasztor był czasami pierwszym punktem, do którego trafiały prześladowane żydowskie dzieci.

Matylda Getter urodziła się w Warszawie w 1870 roku. W wieku 17 lat wstąpiła do zakonspirowanego Zgromadzenia Franciszkanek Rodziny Maryi, założonego w 1858 r. w Petersburgu przez abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Zadaniem zgromadzenia była i jest praca edukacyjna, pomoc ubogim oraz osobom starszym.

  Agnieszka Otłowska /Foto Gość W akcję pomocy Żydom zaangażowało się około 120 Franciszkanek Rodziny Maryi, przełożone placówek i ich najbliższe współpracownice
Siostra Getter pracowała w wielu placówkach zgromadzenia. W okresie międzywojennym założyła ponad 20 placówek opiekuńczych i edukacyjnych, m.in. w Aninie, Białołęce, Chotomowie, Międzylesiu, Płudach, Sejnach i Wilnie. Jej działalność została doceniona przez władze państwowe - otrzymała Order Odrodzenia Polski w 1925 r. oraz Złoty Krzyż Zasługi w 1931 r. i w 1944 r. - Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.

Po wybuchu II wojny światowej, będąc przełożoną prowincji warszawskiej, m. Getter organizowała pomoc dla uchodźców. Przez całą okupację przy ul. Hożej działała kuchnia dla ubogich, a w czasie Powstania Warszawskiego zakonnice zorganizowały szpital polowy. Siostry były też w stałym kontakcie z konspiracyjnym podziemiem, wydawały fałszywe dokumenty osobom poszukiwanym przez gestapo.

Ważnym dziełem m. Getter w czasie wojny była pomoc Żydom - dzieciom i dorosłym - którym groziła śmierć z rąk niemieckich okupantów. Zakonnice miały idealne warunki do ratowania - prowincja warszawska dysponowała wówczas 60 domami, w tym 44 sierocińcami, 60 szkołami, 58 ochronkami. Wiele placówek otoczonych było parkami, leżały na uboczu.

Matka Getter wraz z ówczesną przełożoną generalną m. Ludwiką Lisówną podjęły decyzję o zorganizowanej pomocy Żydom, zwłaszcza dzieciom. W akcję tę zaangażowało się około 120 sióstr Rodziny Maryi, przełożone placówek i ich najbliższe współpracownice.