Rozpoczyna się renowacja weneckiej bazyliki św. Marka

Prace obejmą znaczną część bazyliki, renowacji poddane zostaną marmury przedsionka i mozaiki południowego transeptu.

Bazylika św. Marka znajduje się w najniższej części weneckiego placu, przez co szczególnie cierpi z powodu zjawiska tak zwanej "wysokiej wody". W dekadzie poprzedzającej rok 2019 (rok oddania do użytku pierwszego systemu ochrony zapór przeciwpowodziowych "MOSE" (Mojżesz) oraz tymczasowego zainstalowania szklanej bariery przed świątynią, co roku dochodziło do około 110 podtopień bazyliki.

Jak wyjaśnił w "L`Avvenire" Mario Piana, architekt odpowiedzialny za ochronę i restaurację bazyliki, "każda inwazja przypływu wody, a zdarzało się nawet, że zanurzenie podstawy budowli wynosiło więcej niż metr, oznaczała niszczące działanie znacznych ilości słonej wody. Pogłębiała ona degradację pokrywających ją kamieni i marmurów, które są dość cienkie, rzadko przekraczają 3 cm. Niszczeją też rzeźby, mozaiki ścienne".

W wyniku wielkiej powodzi z listopada 2019 r., kiedy poziom wody w mieście podniósł się do 1,87 metra - nieznacznie mniej niż rekordowe 1,94 metra w czasie "wielkiej powodzi" z 1966 roku - spadł kamień i marmur pokrywający wewnętrzne ściany północnego skrzydła narteksu (rodzaj przedsionka).

Niszczeją też posadzki wokół ołtarza Najświętszego Sakramentu.

Jak wyjaśnił Piana, "planowana interwencja - poprzedzona wieloma analizami - postawiła sobie dwa podstawowe cele: z jednej strony usunięcie przyczyn degradacji inkrustacji marmurowych, z drugiej strony powstrzymanie postępu samej degradacji".

Z kolei mozaika podłogowa zostanie poddana wymagającej interwencji, która obejmie całkowite zdemontowanie jej części centralnej, usunięcie naruszonych zapraw. Ściągnięte płytki zostaną zanurzone w zbiornikach napełnionych wodą dejonizowaną, aby usunąć sól.

Podłogę wokół ołtarza Najświętszego Sakramentu pokrywa średniowieczna mozaika posadzkowa.

Jak podaje agencja Ansa, wszystkie prace powinny zakończyć się do końca 2025 r.