Inaczej niż zawsze

Poranek wielkanocny zmienił wszystko. Rewolucja pod tytułem „Zmartwychwstanie”, która nie miała przedtem i potem sobie równych, stała się faktem. Pusty grób, zwinięte chusty, wizyta anioła, spotkanie z uczniami w Wieczerniku – to wszystko znaki „nowego czasu”, który rozpoczął się po upływie szabatu owego pierwszego dnia tygodnia. Wejście do Wieczernika pomimo drzwi zamkniętych. Zmartwychwstały, który jest poza przestrzenią i czasem – bo przekroczył te wymiary – swoją obecnością odnawia międzyludzkie relacje, dodaje odwagi zastraszonym, ogłasza orędzie pokoju. Wielkanocne doświadczenie staje się zaproszeniem do podążania za Chrystusem, zwycięzcą śmierci, piekła i Szatana.

Święta domagają się świętowania, a więc przyjęcia innego stylu niż ten pomiędzy „roboczym ciągiem” poniedziałek – sobota. Nie tylko jestem obdarowany, ale Obdarowującemu mogę poświęcić czas na bycie z Nim. A przez to otrzymać światło, które wskazuje drogę, prawdę i życie. Pusty grób daleki jest od beznadziei, straty, bezkresnych ciemności… Owa pustka to impuls, by otworzyć się na Tego, który ukazuje się jako przemienione Piękno.

Wielu ludzi jest zaangażowanych w przygotowanie i liturgiczne przeżycie wielkanocnej radości. W tym druhowie strażacy, którzy pełnią straż przy grobie. W Polsce funkcjonuje ponad 500 jednostek Państwowej Straży Pożarnej i prawie 16 tys. jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej. Aż 518 tysięcy strażaków jest gotowych do niesienia pomocy w najtrudniejszych warunkach. Pamiętajcie też, że praca strażaka to zawód wysokiego ryzyka. Ale przede wszystkim to zawód bardzo wysokiego zaufania społecznego. Z badań dotyczących zaufania społecznego do służb mundurowych wynika, że praca strażaków cieszy się największym szacunkiem obywateli. Są oni postrzegani jako osoby godne zaufania oraz charakteryzujące się wysoką etyką zawodową.

Jak podkreśla jeden ze strażaków, „jeśli ktoś chce pomagać ludziom, to jest to idealny zawód. Niejednokrotnie podczas akcji to wielka walka ze swoimi słabościami i stresem, ale to też satysfakcja, że uratowaliśmy komuś życie albo mogliśmy pomóc jakiejś konkretnej osobie”. Strażacy są postrzegani jako ludzie odważni i gotowi do poświęcenia na rzecz innych. Stąd ich gotowość do akcji, dobra organizacja pracy oraz szybkość i skuteczność działania. Jeśli zatem ja chcę skutecznie działać, aby pomagać innym – muszę mieć w sercu żar miłości, płonący dobrem. To pomoże mi również, aby nie dać się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężać. I w ten sposób upodabniali się do Boga, wznosząc gmach osobistej świętości, którą Duch Święty rozlewa w całym Kościele. Papież Franciszek przypomina: „On sprawia, że „powstajemy z naszych ograniczeń, z naszych śmierci, ponieważ mamy wiele martwicy w naszym życiu, w naszej duszy”.