W owym czasie

Przede wszystkim za sprawą 40 rocznicy śmierci ks. Jerzego Popiełuszki. Pamiętam tamten nastrój, emocje, kolejny cios zadany ledwo zipiącemu społeczeństwu. Trauma stanu wojennego i tragedii na kopalni Wujek ciągnęła się także za nami, śląskimi bajtlami, dzieciakami, przez całą dekadę lat osiemdziesiątych.

Żyli tym dziadkowie, żyli rodzice, więc automatycznie żyliśmy i my. Może nie do końca rozumiejąc, ale czując, że coś się niedobrego dzieje. Więc teraz gdy patrzę sobie na nowy polski znaczek z ks. Popiełuszką, to wszystko jakoś tam wraca. Zresztą znaczki też przecież wtedy się zaczęły. W tym znaczki z papieżem, o których kiedyś już Państwu pisałem.

Znaczki, znaczki… Niedawno, 9 października, obchodziliśmy ich święto, czyli Dzień Znaczka Pocztowego. Proszę jaką ładną pieczątką z lwem (to na bank ten spod Willi Caro), postanowili uczcić go gliwiccy filateliści.

Dziewięć dni później czytam w jednak w internecie, że skrzynki pocztowe przechodzą do historii. Wkrótce wejdzie w życie nowy obowiązek. Mowa o tak zwanych e-Doręczeniach, które mają zastąpić papierowe pisma urzędowe, wysyłane pocztą.

U mnie w okolicy zniknęły ostatnio ze ścian budynków trzy skrzynki. Padł też ostatni kiosk Ruchu. Padły kopalnie, wypożyczalnie, sklepy muzyczne. Zaraz zaczną padać też kościoły? Wcale się nie zdziwię. Na Zachodzie przerabiają to przecież od dekad. I na to trza być chyba gotowym.

I tu następuje nagły zwrot. Bo niby lata ’80 były szare, bure i traumatyczne (bo były), a jednak cały czas oglądamy z Żoną ówczesne seriale. Po „Szpitalu na peryferiach” (odhaczony, obejrzany), teraz na tapecie „Kobieta za ladą”. Plus dokument o fenomenie muppetów. I znaczki z lat ’80, bo wskrzeszam sobie powolutku Czechosłowację np. dzięki taki walorom (ten po prawej to biblijny król Dawid!). Nadal poluję też na znaczek z maskotką Pique z mundialu w Meksyku w 1986.

Tak się to wszystko splata i przeplata. Więc w tym cofaniu się, cofnijmy się dziś na koniec raz jeszcze i przypomnijmy sobie tekst o tym „Jakie cuda czyni ksiądz Popiełuszko”.

Owocnej, duchowej lektury.