Sejm za Rokiem Korczaka, Kraszewskiego i ks. Skargi

Za przyjęciem uchwał niemal jednomyślnie głosowali w piątek wszyscy posłowie.

Z wnioskiem do sejmowej komisji o ustanowienie roku 2012 Rokiem Janusza Korczaka wystąpił rzecznik praw dziecka Marek Michalak. W przyszłym roku przypada 100. rocznica założenia przez Korczaka sierocińca dla dzieci przy ul. Krochmalnej oraz mija 70 lat od śmierci Korczaka w obozie zagłady w Treblince.

"Janusz Korczak był światowej sławy prekursorem działań na rzecz praw dziecka. Traktował dzieci nie tylko jako przedmiot troski ze strony dorosłych. Głosił i realizował w praktyce ideę respektowania praw i interesów dzieci, ich samostanowienia i emancypacji" - napisano w uchwale. Podkreślono w nim, że wierność swoim poglądom potwierdził własnym życiem, bowiem wraz ze swoimi wychowankami zginął w komorze gazowej niemieckiego obozu zagłady w Treblince.

Janusz Korczak, właściwie Henryk Goldszmit (1878-1942), wybitny pedagog, działacz na rzecz praw dziecka, lekarz i autor książek dla dzieci, pochodził z zamożnej zasymilowanej rodziny żydowskiej. Był współtwórcą i dyrektorem Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, który istniał od 1912 do 1942 roku. Napisał jedną z najpopularniejszych powieści dziecięcych "Król Maciuś Pierwszy". Pisał prace pedagogiczne, m.in. "Jak kochać dzieci".

W 2012 roku przypada 200. rocznica urodzin Józefa Ignacego Kraszewskiego - pisarza, publicysty, historyka, wydawcy, dziennikarza, działacza społecznego i politycznego oraz krytyka literackiego. "Jego imponujący dorobek literacki wywarł trwały wpływ na kulturę i literaturę polską oraz twórczość współczesnych mu i późniejszych pokoleń Polaków" - głosi tekst uchwały.

Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887) był najpłodniejszym autorem w historii literatury polskiej, napisał ponad 250 powieści, 25 utworów dramatycznych, kilka zbiorów poetyckich, relacje z podróży. Kraszewski pisał powieści społeczne, obyczajowe, ludowe i historyczne. Jest uznawany za reformatora polskiej powieści, który zaszczepił na gruncie rodzimej literatury wzorce z dzieł realistów europejskich.

W uchwale dotyczącym ks. Piotra Skargi napisano: "Zapisał się na kartach historii jako czołowy polski przedstawiciel kontrreformacji, filantrop oraz ten, który w trosce o ojczyznę miał odwagę nazwać po imieniu największe polskie przywary. Nawoływał do zmian postaw rządzących, do reform, by nie doprowadzić Rzeczypospolitej do upadku". W przyszłym roku przypada 400. rocznica śmierci Piotra Skargi.

Piotr Skarga (1536-1612) był jezuitą, teologiem, kaznodzieją na dworze Zygmunta III Wazy, rektorem Kolegium Jezuitów w Wilnie i pierwszym rektorem Uniwersytetu Wileńskiego. Opowiadał się za wzmocnieniem władzy królewskiej, i ograniczeniem władzy Sejmu. Założył wiele kolegiów jezuickich, m.in. w Połocku, Rydze i Dorpacie. Zajmował się działalnością filantropijną. Gorliwie działał na rzecz zahamowania protestantyzmu i przywrócenia wpływów Kościoła rzymskokatolickiego. (PAP)