Świadectwo Benedykta XVI

Doskonałym przykładem tego stylu Benedykta XVI było jego wystąpienie na spotkaniu ekumenicznym w Kolonii. Powtórzył tam, że jednym z jego priorytetów jest "przywrócenie pełnej i widzialnej jedności chrześcijan" - a równocześnie sprecyzował, że jedność ta w sposób nieutracalny "trwa w Kościele katolickim". Ten fragment wypowiedzi papieża spowodował osłupienie niektórych zawodowych ekumenistów - od dawna traktują oni Kościół katolicki wyłącznie jako jedną z wielu wspólnot chrześcijańskich, nieaspirującą do posiadania prawdy, przechowującą jedynie jakiś skrawek z dawniej niepodzielonego Kościoła. Ojciec Święty, mówiąc o "nieutracalnej jedności" Kościoła, uderzył w ich czuły punkt. Również Katolicka Agencja Informacyjna w swej obszernej depeszy wolała ten ważny fragment wypowiedzi papieskiej po prostu pominąć milczeniem. Nie wszystkim idzie w smak ten ekumenizm "w duchu Kolonii".

Oczko w głowie: liturgia

Papież Benedykt XVI wie dobrze, że do zastąpienia impresjonistycznych mgławic realistyczną stałością w wierze nie wystarczy ani publiczne karcenie błędnych teologów, ani nawet okazjonalne głoszenie zdrowej doktryny. Zamiast zdzierać sobie głos lub produkować masy zadrukowanego papieru, lepiej zadbać o ten teren, na którym przeciętny katolik najczęściej spotyka swój Kościół, gdy idzie na mszę. Tym terenem jest liturgia, z jej przekazem słownym i pozawerbalnym językiem gestów. W dzisiejszym Kościele mało kto wie tak dobrze jak Benedykt XVI - autor książki "Duch liturgii" - że posoborowa dewastacja liturgii była głównym czynnikiem destabilizacji wiary milionów zwykłych chrześcijan. Wiele więc mówi się o zgodzie papieża na powszechne sprawowanie w kościołach parafialnych tradycyjnej liturgii łacińskiej sprzed reform posoborowych - wydanie dokumentu w tej sprawie jest już podobno kwestią bardzo niedalekiej przyszłości. Z kolei w rzymskim dokumencie roboczym obecnego synodu biskupów o eucharystii znalazły się nie tylko krytyczne uwagi o obecnym stanie liturgii, ale i wiele propozycji idących po linii powrotu do tradycji.