Kim jesteśmy i dokąd zmierzamy?

Poniżej pełny tekst oświadczenia:

Przemyska Rada Społeczna i Duszpasterska w sprawie aktualnej sytuacji w kraju.

Członkowie Rady Duszpasterskiej i Społecznej Archidiecezji Przemyskiej, zgromadzeni w dniu 10 marca 2012 roku w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu na roboczym spotkaniu pod przewodnictwem Metropolity Przemyskiego, Arcybiskupa Józefa Michalika, z niepokojem zauważają pogarszającą się sytuację zubożenia ludzi w rejonach oddalonych od wielkich metropolii; brak pracy i zarobków masowo wyludnia nasze wioski i miasta, brak konkretnego zainteresowania rodziną wzmacnia mentalność antynatalną i prowadzi do wyludniania Polski, której problemów ekonomicznych nie rozwiąże sztuczne wywoływanie resentymentów antynarodowych i antykościelnych.

Niezwykle niepokojąca jest dziś oficjalna tendencja promowania antykultury, odcięcie się od tradycyjnego, zakorzenionego chrześcijańskiego humanizmu w Polsce, której szacunku w świecie nie zapewni brutalność antyklerykalnych środowisk ani wypowiedzi sztucznie promowanych tzw. „bohaterów prasowych”. Z tym większym szacunkiem trzeba zauważyć i wspierać dziennikarzy i ludzi pióra, będących stróżami prawdy, którzy odznaczają się odwagą mądrości dalekowzrocznej.

Coraz częściej podważane są prawa chorych do skutecznej opieki lekarskiej, dzieci i młodzieży do wychowania w wierze rodziców, a także katolików do obecności w życiu społecznym, co werbalnie gwarantuje m.in. Konstytucja RP i Konkordat, będący obustronną umową międzynarodową pomiędzy Stolicą Apostolską a Polską.

W Państwie, w którym ponad 95% obywateli deklaruje przynależność do Kościoła Katolickiego, traktowanie ich jako Polaków niższej kategorii daje się zauważyć w wielu dziedzinach. Odmawianie miejsca na multipleksie TV Trwam zaprzecza zasadom pluralizmu medialnego. Niebezpiecznym sygnałem jest też decyzja degradująca nauczanie katechezy w szkołach do miana przedmiotów dodatkowych.

Członkowie obydwu Rad apelują do osób odpowiedzialnych za przyszłość naszej Ojczyzny, aby i dla nich okres Wielkiego Postu stał się czasem refleksji i odpowiedzi na pytanie: Kim naprawdę jesteśmy i dokąd zmierzamy? Jaki owoc wydadzą podejmowane dziś decyzje? Nieodpowiedzialna prywatyzacja, zamykanie szkół, rugowanie historii z nauczania młodego pokolenia, otwieranie się na to, co jest niezgodne z prawem naturalnym, a także obecna sytuacja rodzin są wystarczającym sygnałem braku właściwej troski o dobro Polski – europejskiego kraju o godnej historii i chrześcijańskich korzeniach, a także zbyt łatwej rezygnacji z niezbywalnego prawa do troski o własny Naród.

Wyrazem naszej odpowiedzialności za Ojczyznę będzie aktywne wspieranie i rozliczanie przedstawicieli wybranych do Parlamentu, świadectwo zaangażowania we własnych środowiskach i modlitwa w intencji Polski i Rodaków w kraju i za granicą.