Papież wstrząśnięty

Oto słowa Papieża:

Drodzy bracia i siostry
Wraz z dzisiejszą pierwszą niedzielą Adwentu rozpoczyna się nowy rok liturgiczny w Kościele katolickim. Kościół podejmuje swoją drogę i wzywa, by jeszcze intensywniej zastanawiać się nad misterium i tajemnicą Chrystusa, którą ciągle na nowo powinniśmy odkrywać w swoim życiu. Chrystus jest alfą i omegą, początkiem i końcem czasów. Jest także tym, który przemierza czasy ludzkich dziejów i wkracza w nie, w nasze zwycięstwa, ale także i w to, co jest ciemną stroną naszego życia: w nasze grzechy.
Adwent jest synonimem nadziei: nie próżnym oczekiwaniem na Boga pozbawionego oblicza, lecz z konkretną ufnością i pewnością powrotu Tego, który już nas nawiedził, "Oblubieńca", który swoją krwią przypieczętował wieczne przymierze z ludzkością; nadzieją, która pobudza do czujności i jest cnotą charakterystyczną tego szczególnego okresu liturgicznego. Chodzi o
czujność w modlitwie, ożywianą miłosnym oczekiwaniem; czujność w dynamizmie konkretnej nadziei, świadomej, że zbliża się Królestwo Boże, w którym ludzie uczą się żyć jak bracia.
2. Z tymi uczuciami wchodzimy w czas Adwentu jako wspólnota chrześcijańska, napełnieni Duchem Świętym oraz przesłaniem zawartym w Słowie Bożym. W liturgii, którą dzisiaj celebrujemy, rozbrzmiewa przepiękna przepowiednia proroka Izajasza, ogłoszona w chwili kryzysu w dziejach Izraela.
"Stanie się na końcu czasów - mówi Pan - że góra świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą ...wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny" (Iz 2, 1-5).
Te słowa proroka Izajasza zawierają obietnicę większego pokoju, który nigdy nie był tak ważną sprawą jak dzisiaj dla ludzkości, zwłaszcza dla Ziemi Świętej, skąd napływają wiadomości o wielkiej tragedii. Niech potęga słów proroka Izajasza inspiruje ludzi i serca wierzących oraz ludzi dobrej woli, którzy 14 grudnia będą chcieli przyłączyć się do dnia postu w intencji pokoju na całym świecie, a także tych, którzy połączą się z nami w ostatnią niedzielę styczna przyszłego roku w modlitwie gromadzącej przedstawicieli różnych religii i wyznań.
3. Zawierzamy te wołania o pokój Maryi, Dziewicy i czuwającej Matce nadziei. Za parę dni będziemy sprawować z odnowioną wiarą uroczystość jej Niepokalanego Poczęcia. Niech ona nas prowadzi tą drogą, pomagając ludziom i wszystkim narodom zwrócić wzrok ku "górze Pana" wyrażającej ostateczny tryumf Chrystusa i nadejścia Jego królestwa pokoju.