Ksiądz Prymas na Wielkanoc

Idea Unii Europejskiej pomyślana jest przez ludzi mądrych i świątobliwych. W szeregach organizacji państw Europy stoją ludzie kompetentni, co wobec zagrożeń, jakie miotają światem i Europą, jest rzeczą cenną. Potrzeba jedności, zrozumienia i współpracy jest ze wszech miar upragniona. To wszystko jednak zarysowuje się w wymiarze zasad na płaszczyźnie spraw gospodarczych i finansowych, a nie można tego powiedzieć w odniesieniu do zasad moralnych, trwałych i niezmiennych, jak również wolności publicznego wyznawania swojej wiary. My, ludzie Wschodniej i Środkowej Europy, doświadczyliśmy, co oznacza slogan "wiara jest sprawą prywatną". Oznaczało to jeśli nie prześladowanie, to przynajmniej zamknięcie drogi do służby publicznej. Stąd też do dziś we wschodnich krajach Europy mamy u steru ludzi, którzy dobrze znają "światopogląd naukowy". Potrzeba Europy ducha - rozlegało się hasło podczas V Zjazdu Gnieźnieńskiego, w marcu br. Owa potrzeba ducha, potrzeba zasad trwałych i niezmiennych, potrzeba wiary, nadziei i miłości, odzywa się z coraz większym natężeniem. Tak zwany Tydzień Katolicki, przeprowadzony w krajach Europy Środkowej - z Austrią na czele, również potwierdza te pragnienia. 4. Odniesienie Polski do Opatrzności Bożej Polacy mieli poczucie ustawicznej obecności w Europie. Gdy komuniści usytuowali Polskę w tzw. bloku wschodnim i próbowali ją odcinać od związków z Rzymem, który dla większości Polaków, jako katolików, był sercem Europy - ośmieszali powiedzenie, że "Polska jest przedmurzem chrześcijaństwa". Uznawali tym samym, że Polska dużo zrobiła dla Europy. I my dziś to rozumiemy, gdy odczytujemy na niedawnych sztandarach hasło "Za wolność waszą i naszą". Jak wiadomo, w drugiej połowie XVIII wieku Polska, osłabiona moralnie, w trzech podejściach została podzielona na zabory przez trzech sąsiadów. Zanim jednak wymazano ją z mapy Europy, Polacy swoją Konstytucję z roku 1791, zwaną Konstytucją Trzeciego Maja, zawierzyli Opatrzności Bożej, podejmując na jej cześć budowę wotywnej świątyni na terenie dzisiejszych Łazienek. Po dwustu latach budujemy ją dalej, tym razem w Wilanowie. Jak wtedy wymazywano Polskę z mapy Europy, tak teraz wpisujemy ją - jako znaczące państwo - w inny układ kontynentu i zawierzamy ufnie niezawodnej Opatrzności nasze trudne dzieje. Świątynia ta łączy się z trzema podstawowymi wartościami: religijnym pojęciem Opatrzności, obywatelskim rozumieniem wolności i społecznym zorganizowaniem Europy. Chcemy, aby budująca się świątynia splatała te trzy wartości. Będziemy polecali Opatrzności Bożej - przez ręce Maryi - wielką sprawę pokoju, sprawiedliwości i wolności w Europie na nowo formowanej. Będziemy się modlić o mądrość i roztropność dla kompetentnych jej organizatorów, a jednocześnie będziemy przypominać o Bogu-Stwórcy, który niezmiennie czuwa nad światem jako Bóg-Opatrzność. Będziemy przypominać nasze korzenie, szczególnie te, które wyrosły jako świętość z osoby Jezusa Chrystusa. Przywołam tu słowa Ojca świętego Jana Pawła II: "Europa nie powinna dzisiaj tylko odwoływać się do swojej chrześcijańskiej przeszłości. Musi także nauczyć się znów kształtować swoją przyszłość w spotkaniu z Osobą i orędziem Jezusa Chrystusa" ("Ecclesia in Europa" 2). Prosimy także naszych wiernych, aby przez dziewięć kolejnych dni tego roku, od 25 kwietnia do 3 maja, otoczyli modlitwą czas wchodzenia nowych krajów do Unii Europejskiej, widząc w tym wypełnienie woli Opatrzności. Kulminacyjnym momentem tych modłów będą uroczystości, w dniu 2 maja, odprawiane na posadzce świątyni wznoszonej w Wilanowie. Skutki Zmartwychwstania Chrystusa i odrodzenia moralnego idą przez pokolenia. Życzę Wam gorąco, Bracia i Siostry, abyście ubogaceni miłością Ewangelii, z odwagą Apostołów dodawali współbraciom w Europie blasku nadziei i ducha. Amen. Józef Kardynał Glemp Prymas Polski